Tyszkowce
Szkoła w Tyszkowcach (1938) | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||
Rejon | |||||
Wysokość |
292 m n.p.m. | ||||
Populacja (2001) • liczba ludności |
| ||||
Nr kierunkowy |
+380 3430 | ||||
Kod pocztowy |
78124 | ||||
Położenie na mapie obwodu iwanofrankiwskiego | |||||
Położenie na mapie Ukrainy | |||||
48°42′01″N 25°21′50″E/48,700278 25,363889 |
Tyszkowce (ukr. Тишківці) – wieś w rejonie horodeńskim obwodu iwanofrankiwskiego, założona w 1448 r.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Tyszkowce w powiecie horodeńskim województwa stanisławowskiego.
W listopadzie 1937 w Tyszkowcach został poświęcony nowy budynek szkoły[2].
W 1941 Ukraińska Policja Pomocnicza zabrała do getta w Horodence miejscowych Żydów, gdzie zostali wymordowani. W latach 1944–1945 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA, choć nie zaatakowali wsi ze względu na polską samoobronę oraz niemieckich żołnierzy chroniących mosty, to jednak w najbliższej okolicy zamordowali 11 Polaków[3].
Miejsce urodzenia polskiego wikariusza kapitulnego, infułata, ostatniego administratora archidiecezji lwowskiej obrządku ormiańskiego przed przejęciem Lwowa przez Ukraińców Dionizego Kajetanowicza oraz Kazimierza Romaszkana, powojennego proboszcza parafii ormiańskiej w Gliwicach.
Wieś liczy 1582 mieszkańców. W miejscowości istnieje "Muzeum Historii Zmagań Wyzwoleńczych Wsi Tyszkowce im. Romana Szuchewycza".
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu iwanofrankowskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 5 grudnia 2001 roku. (ukr.).
- ↑ Nowa szkoła w Horodeńskim. „Wschód”. Nr 66, s. 3, 20 listopada 1937.
- ↑ Henryk Komański , Szczepan Siekierka, Eugeniusz Różański , Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w Województwie Stanisławowskim 1939–1946, Wrocław: ALTA 2, 2008, s. 116, ISBN 978-83-85865-13-1, OCLC 261139661 .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Tyszkowce, wś, powiat horodeński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 726 .