Rasa Juknevičienė: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy |
image change to 2018 |
||
Linia 3: | Linia 3: | ||
|data urodzenia = [[26 stycznia]] [[1958]] |
|data urodzenia = [[26 stycznia]] [[1958]] |
||
|miejsce urodzenia = Tiltagaliai |
|miejsce urodzenia = Tiltagaliai |
||
|grafika = |
|grafika = Rasa Juknevičienė in Ukraine - 2018 (MUS0034) (cropped).jpg |
||
|funkcja = Minister obrony Litwy |
|funkcja = Minister obrony Litwy |
||
|partia = [[Związek Ojczyzny – Litewscy Chrześcijańscy Demokraci|Związek Ojczyzny]] |
|partia = [[Związek Ojczyzny – Litewscy Chrześcijańscy Demokraci|Związek Ojczyzny]] |
Wersja z 13:20, 18 paź 2018
Data i miejsce urodzenia |
26 stycznia 1958 |
---|---|
Minister obrony Litwy | |
Okres |
od 9 grudnia 2008 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca |
Rasa Juknevičienė primo voto Rastauskienė (ur. 26 stycznia 1958 w miejscowości Tiltagaliai w rejonie poniewieskim) – litewska polityk i lekarka, posłanka na Sejm, od 2008 minister obrony.
Życiorys
W 1976 ukończyła szkołę średnią w Poniewieżu, a w 1983 studia w Kowieńskim Instytucie Medycznym. Od 1984 pracowała jako pediatra w centralnym szpitalu w Pozwole.
W 1988 zaangażowała się w działalność polityczną w ramach Sąjūdisu, rok później stanęła na czele regionalnej rady tej organizacji. Sprawowała mandat poselski w Radzie Najwyższej kadencji 1990–1992, będąc jednym z sygnatariuszy aktu niepodległości z 11 marca 1990.
W 1992 znalazła się poza parlamentem, pracowała jako rzecznik sejmowej opozycji. W 1993 była wśród założycieli Związku Ojczyzny, od 1999 pełni funkcję wiceprzewodniczącej tego ugrupowania.
W 1996 zasiadła w Sejmie, skutecznie ubiegała się o reelekcję w 2000 i 2004. Również w wyborach parlamentarnych w 2008 została posłanką, wygrywając w okręgu jednomandatowym. W latach 1999–2000 pełniła funkcję wiceprzewodniczącej Sejmu, przewodniczącej delegacji Sejmu do Zgromadzenia Parlamentarnego NATO oraz przewodniczącej Komisji ds. NATO. Od 2004 ponownie pełniła kierownicze funkcje w delegacji do Zgromadzenia Parlamentarnego NATO, będąc wiceprzewodniczącą i przewodniczącą (od 2006).
W koalicyjnym rządzie Andriusa Kubiliusa objęła tekę ministra obrony jako pierwsza kobieta na tym stanowisku. W 2012 po raz kolejny została wybrana do Sejmu[1]. W grudniu tego samego roku zakończyła urzędowanie na stanowisku rządowym. W wyborach w 2016 utrzymała mandat poselski na kolejną kadencję[2].
Żona Zenonasa Juknevičiusa.