Koniówka

Ten artykuł od 2010-02 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ten artykuł dotyczy wsi. Zobacz też: Koniówka – dzielnica Radomia.

Koniówka

wieś
Remiza OSP w Koniówce
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Powiat	nowotarski
Gmina	Czarny Dunajec
Liczba ludności (2011)	404[2][3]
Strefa numeracyjna	18
Kod pocztowy	34-470[4]
Tablice rejestracyjne	KNT
SIMC	0421813
Położenie na mapie gminy Czarny Dunajec Koniówka
Położenie na mapie Polski Koniówka
Położenie na mapie województwa małopolskiego Koniówka
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego Koniówka
49°23′40″N 19°49′15″E/49,394444 19,820833[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Koniówka – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Czarny Dunajec^[5][6]. Sąsiaduje z Chochołowem i Podczerwonem oraz słowacką Suchą Horą. Przez wieś płynie rzeka Czarny Dunajec.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego.

Nazwa pochodzi od wypasających się tu dawno koni i wołów.

W 2004 Koniówka obchodziła 400-lecie wsi.

Najcenniejszym zabytkiem Koniówki jest stara dzwonnica. Głos jej dzwonu oznajmiał pożary, burze itp. Na dzwonie jest napis „fulga frange (łac.)” to znaczy „łamie pioruny”. Na zewnętrznej stronie dzwonnicy znajdował się obraz, lecz spalił się i został zrobiony nowy obraz, namalowany przez Edmunda Szyftera. 10 maja 2008 dzwonnica spaliła się. Niestety dzwon uległ uszkodzeniu, woda którą strażacy gasili pożar niekorzystnie wpłynęła na stan dzwonu. Nie nadaje się on już do dzwonienia. Także nowy obraz uległ całkowitemu spaleniu. 19 października 2008 odbyło się poświęcenie nowo odbudowanej dzwonnicy z nowym dzwonem i obrazem.

13 września 1944 na polach obok wsi rozbił się amerykański samolot Boeing B-17 Flying Fortress (Latająca Forteca). Samolot brał udział w bombardowaniu fabryki chemicznej w Blachowni Śląskiej. W skład załogi wchodzili: pilot – podporucznik Everette J. Robson, kopilot – podporucznik Harold R. Stock, nawigator – podporucznik Richard L. Hansler, bombardier – podporucznik Gus J. Kroschewsky, technik pokładowy – sierżant Albert W. Van Oostrom, radiooperator – sierżant Philip M. Nance, strzelcy pokładowi – sierżant Harold E. Beam, plutonowy Aloys C. Suhling, sierżant Gordon W. Sternbeck i sierżant William N. Barry. Hansler, Kroschewsky, Beam, Suhling i Sternbeck zostali przejęci przez żołnierzy placówki AK „Limba”, którzy doprowadzili ich na Stare Wierchy, gdzie stacjonował oddział majora Andrzeja Stobrawy ps. „Borowy”. Po przejściu frontu radzieckiego, w lutym 1945 grupa ta samodzielnie poprosiła o pomoc Sowietów. W marcu przez Lwów, Kijów, Odessę na Ukrainie i Port Fuad w Egipcie przedostali się do bazy macierzystej Sterparone we Włoszech, następnie zostali odesłani do USA. Pozostali członkowie załogi wpadli w ręce Niemców i trafili do obozów jenieckich dla kadry lotniczej na Pomorzu. W maju 1945, przez aliancki obóz przejściowy Lucky Strike we Francji przetransportowani zostali do USA.

• Zofia Zięba: Koniówka (1605 – 2005) Album wspomnień i przekazów rodzinnych o naszej wiosce. Bydgoszcz: Wydawnictwo Julita, 2005, s. 160. ISBN 83-88713-41-8.
• Bogusław Zięba: Blechhammer. Chicago: DSP Publishing, 2009, s. 180. ISBN 978-0981682075.