Eugeniusz Orłowski

Eugeniusz Orłowski

tytularny generał brygady
Data urodzenia	10 grudnia 1864
Data i miejsce śmierci	22 lipca 1929 Warszawa
Przebieg służby
Lata służby	1880–1921
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego Wojsko Polskie
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa

Eugeniusz Orłowski (ur. 10 grudnia 1864 w Wilnie, zm. 22 lipca 1929 w Warszawie) – tytularny generał brygady Wojska Polskiego.

Urodził się 10 grudnia 1864 w Wilnie, w rodzinie Konstantego i Amelli von Bohl^[1]. Od czerwca 1918, w stopniu generała, służył w armii Aleksandra Kołczaka, a od 10 października 1919 w Wojsku Polskim na Syberii^[1]. Od 7 stycznia 1920 do 13 kwietnia 1921 przebywał w bolszewickiej niewoli^[1].

Po powrocie z niewoli został przyjęty do Wojska Polskiego. 1 stycznia 1922 został przeniesiony w stan spoczynku, w stopniu pułkownika piechoty.

26 października 1923 roku Prezydent RP Stanisław Wojciechowski zatwierdził go w stopniu tytularnego generała brygady^[2]. Na emeryturze mieszkał w Wilnie^[3][4]. Zmarł 22 lipca 1929 w Warszawie^[5].

Eugeniusz Orłowski był żonaty z Marią z Wojtkiewiczów, z którą miał jedno dziecko^[1].

Pochowany na Wojskowych Powązkach (kwatera A15-5-16)^[6].

• Jeńcy polscy w niewoli sowieckiej (1919–1922)

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Piotr Stawecki: Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 83-11-08262-6.

[[Kategoria:Pochowani na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym w Warszawie]