Czechczery
Czechczery (czekczery[1]) – długie letnie spodnie z białego płótna, w wojsku polskim noszone od czasów Sejmu Czteroletniego[2].
Żołnierze I Rzeczypospolitej i Armii Księstwa Warszawskiego nosili czechczery długie, luźne, Wojsko Polskie Królestwa Kongresowego – obcisłe, wyłożone na trzewiki i zapinane do połowy łydki na guziki. Noszono je zarówno przy lejbiku, jak i przy kurtce służbowej[3].
Przypisy
- ↑ Laprus (red.) 1979 ↓, s. 72.
- ↑ Krupa (red.) 2007 ↓, s. 166.
- ↑ Żygulski jun. i Wielecki 1988 ↓, s. 411.
Bibliografia
- Andrzej Krupa (red.): Encyklopedia wojskowa: dowódcy i ich armie, historia wojen i bitew, technika wojskowa. T. I. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007. ISBN 978-83-01-15175-1.
- Marian Laprus (red.): Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979. ISBN 83-11-06229-3.
- Zdzisław Żygulski jun., Henryk Wielecki: Polski mundur wojskowy. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1988. ISBN 83-03-01483-8.