Bioko

Bioko

{{{nazwa oryginalna}}}

{{{opis zdjęcia}}}
Kontynent	Afryka
Państwo	Gwinea Równikowa
Akwen	{{{akwen}}}
Archipelag	{{{archipelag}}}
Powierzchnia	{{{powierzchnia}}} km²
Długość linii brzegowej	{{{długość brzegu}}}
Najwyższy punkt	{{{najwyższy punkt}}} m n.p.m.
Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość	{{{liczba ludności}}} {{{gęstość zaludnienia}}} os./km²
Położenie na mapie Gwinei Równikowej Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|}
[[Plik:{{{mapa wyspy}}}|240x240px|alt=Mapa wyspy|]] {{{opis mapy wyspy}}}
[[commons:{{{commons}}}|Multimedia w Wikimedia Commons]]

Bioko (do 1973 zwana Fernando Po, Fernando Poo, w latach 1973-1979 Macias Nguema) – wulkaniczna wyspa położona w Zatoce Gwinejskiej u zachodnich wybrzeży Afryki, niedaleko wybrzeży Kamerunu. Stanowi część Gwinei Równikowej, której stolica Malabo (176,4 tys. mieszkańców - szacunkowo 2009) leży właśnie na tej wyspie. Podzielona jest na dwie prowincje Bioko Norte (776 km²) i Bioko Sur (1241 km²).

Powierzchnia wyspy wynosi 2017 km², zamieszkuję ją 260,5 tys. osób (VII 2001). Wnętrze wyspy jest górzyste, z najwyższym, wulkanicznym szczytem Santa Isabel - 3011 m n.p.m. (ostatnia erupcja w 1923).

Wyspa została odkryta w 1471 przez portugalskiego żeglarza Fernão do Pó. W 1778, zgodnie z postanowieniami traktatu z El Pardo, Portugalia przekazała Hiszpanom wyspy Fernando Poo, Annobón (obecnie Pagalu) oraz wybrzeże Gwinei. W zamian otrzymała posiadłości w Ameryce Południowej. W latach 1827-1858 Brytyjczycy wynajmowali na potrzeby patroli zwalczających handel niewolnikami bazy w Port Clarence (obecnie Malabo) i San Carlos (obecnie Luba). W czasie nigeryjskiej wojny domowej wyspa była wykorzystywana jako baza dla samolotów latających nad Biafrę. Do 1958 stanowiła hiszpańską kolonię Fernando Po, przekształconą później w prowincję zamorską Gwinea Hiszpańska. Od 1969 wchodzi w skład niepodległej Gwinei Równikowej.