[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

szponder

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

szponder (język polski)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) spoż. mięso z mięśnia naramiennego bydła, wykrawany z dolnego odcinka żeber[1][2]
(1.2) kulin. potrawa ze szpondru (1.1)
(1.3) gw. zootechn. roczny wieprz karmiony na szynkę[3]
(1.4) gw. lwow. boczek
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Do peklowania najlepsza jest krzyżowa z kwiatem i szponder czyli żeberko[4].
(1.2) Teraz dopiero uczuł głód. Po barszczu ze śmietaną zamówił tłusty szponder[5].
(1.4) Czasami, gdy przy większym natłoku w jatce musiała pomóc przy obsłudze klijentów, umiała zmusić się do krajania polędwicy czy szpondru, ale wątróbki, flaków, czy lekkich nie wzięłaby do ręki za żadne skarby[6].
składnia:
kolokacje:
(1.1) szponder wołowy
(1.2) szponder duszony / rzymski • szponder po teksańsku
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.2) potrawa
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szponderek mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Spannaderścięgno
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „szponder” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „szponder” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „szponder” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4. Marta Norkowska, Śpiżarnia i zapasy zimowe (wyd. 1925)
  5. Zbigniew Uniłowski, Wspólny pokój (wyd. 1932)
  6. Tadeusz Dołęga-Mostowicz, Złota Maska (wyd. 1936)