szponder
Wygląd
szponder (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) spoż. mięso z mięśnia naramiennego bydła, wykrawany z dolnego odcinka żeber[1][2]
- (1.2) kulin. potrawa ze szpondru (1.1)
- (1.3) gw. zootechn. roczny wieprz karmiony na szynkę[3]
- (1.4) gw. lwow. boczek
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szponder szpondry dopełniacz szpondra / szpondru szpondrów celownik szpondrowi szpondrom biernik szponder szpondry narzędnik szpondrem szpondrami miejscownik szpondrze szpondrach wołacz szpondrze szpondry
- przykłady:
- (1.1) Do peklowania najlepsza jest krzyżowa z kwiatem i szponder czyli żeberko[4].
- (1.2) Teraz dopiero uczuł głód. Po barszczu ze śmietaną zamówił tłusty szponder[5].
- (1.4) Czasami, gdy przy większym natłoku w jatce musiała pomóc przy obsłudze klijentów, umiała zmusić się do krajania polędwicy czy szpondru, ale wątróbki, flaków, czy lekkich nie wzięłaby do ręki za żadne skarby[6].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) szponder wołowy
- (1.2) szponder duszony / rzymski • szponder po teksańsku
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.2) potrawa
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. szponderek mrz
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) flat rib
- włoski: (1.1) punta di petto
- źródła:
- ↑ Hasło „szponder” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
- ↑ Hasło „szponder” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „szponder” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Marta Norkowska, Śpiżarnia i zapasy zimowe (wyd. 1925)
- ↑ Zbigniew Uniłowski, Wspólny pokój (wyd. 1932)
- ↑ Tadeusz Dołęga-Mostowicz, Złota Maska (wyd. 1936)