rezygnacja

wymowa:

IPA: [ˌrɛzɨɡˈnat͡sʲja], AS: [rezygnacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zrzeczenie się czegoś lub zaniechanie jakiejś czynności

(1.2) stan przygnębienia, który zwykle towarzyszy sytuacji, na którą nie ma się wpływu

(1.3) formalny dokument zawierający oświadczenie o czyjejś rezygnacji (1.1)

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rezygnacja	rezygnacje
dopełniacz	rezygnacji	rezygnacji / przest. rezygnacyj[1]
celownik	rezygnacji	rezygnacjom
biernik	rezygnację	rezygnacje
narzędnik	rezygnacją	rezygnacjami
miejscownik	rezygnacji	rezygnacjach
wołacz	rezygnacjo	rezygnacje

przykłady:

(1.1) Cukrzyca zmusiła mnie do rezygnacji z wielu przyjemności.

(1.2) Po aresztowaniu syna, Jerzy popadł w rezygnację.

(1.3) Odchodzę wkrótce z pracy, a w sekretariacie firmy złożyłem dzisiaj swoją rezygnację.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zrezygnowanie n, rezygnowanie n

czas. rezygnować, zrezygnować

przym. zrezygnowany

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) resignation, withdrawal, relinquishment, abjuration, renouncement, resigning, giving up, renouncing; (1.2) discouragement, apathy, despondence, despondency, lethargy, marasmus; (1.3) resignation letter, letter of relinquishment
• arabski: (1.1) ترك, تنازل
• esperanto: (1.1) rezigno; (1.2) rezignacio
• japoński: (1.2) 思い切り (おもいきり, omoikiri)
• ukraiński: (1.1) відмова ż; (1.2) апатія ż

źródła:

Hasło „rezygnacja” w: SJP.pl.