pokrzywa
pokrzywa (język polski)
[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) bot. Urtica L.[1], rodzaj roślin z rodziny pokrzywowatych; zob. też pokrzywa w Wikipedii
- (1.2) bot. jednoroczna roślina zielna lub bylina z rodzaju pokrzywa (1.1), o ząbkowatych liściach pokrytych parzącymi włoskami
- (1.3) uczn. nauczyciel[2]
- (1.4) gw. bot. jasnota biała[3]
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pokrzywa pokrzywy dopełniacz pokrzywy pokrzyw celownik pokrzywie pokrzywom biernik pokrzywę pokrzywy narzędnik pokrzywą pokrzywami miejscownik pokrzywie pokrzywach wołacz pokrzywo pokrzywy
- przykłady:
- (1.2) Raz, gdy wpadłem w pokrzywy, miałem całe ręce pokryte bąblami.
- (1.2) Słyszałem, że pokrzywa ma bardzo dużo zastosowań leczniczych.
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) gw. (Śląsk Cieszyński) żiglawa; lud. koprzywa[4], żegawka[4]
- (1.4) gw. () biała pokrzywa, głucha pokrzywa, martwa pokrzywa[3]
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pokrzywnik mzw, pokrzywienie n, Pokrzywnica ż, Pokrzywnia ż, pokrzywowate nmos, pokrzywowce nmos, Pokrzywy nmos
- czas. pokrzywić ndk.
- przym. pokrzywowy
- związki frazeologiczne:
- róży nic nie szkodzi, choć w pokrzywach stoi • pokrzywa czym najzieleńsza, tym najgorętsza
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) nettle
- baskijski: (1.2) asun
- białoruski: (1.1) крапіва ż; (1.2) крапіва ż
- bułgarski: (1.1) коприва ż; (1.2) коприва ż
- dolnołużycki: (1.2) kopśiwa ż
- esperanto: (1.2) urtiko
- fiński: (1.2) nokkonen
- francuski: (1.2) ortie ż
- górnołużycki: (1.2) kopřiwa ż
- hebrajski: (1.2) סרפד m (sirpad)
- hiszpański: (1.1) ortiga ż; (1.2) ortiga ż
- ido: (1.2) urtiko
- interlingua: (1.2) urtica
- kazachski: (1.2) қалақай
- łaciński: (1.1) Urtica ż; (1.2) urtica ż
- niemiecki: (1.2) Brennnessel ż, Brennessel ż, Nessel ż
- norweski (bokmål): (1.2) nesle
- nowogrecki: (1.1) τσουκνίδα ż; (1.2) τσουκνίδα ż
- osetyjski: (1.2) пысыра
- rosyjski: (1.2) крапива ż
- staroangielski: (1.2) netele ż
- szorski: (1.2) шалғанақ
- turecki: (1.2) ısırgan, ısırgan otu
- ukraiński: (1.2) кропива ż
- węgierski: (1.2) csalán
- wilamowski: (1.2) brijessuł ż, brjēsuł ż, brinesuł ż
- włoski: (1.2) ortica ż
- źródła:
- ↑
Hasło „Urtica” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
- ↑ Monika Rzeszutek, Rośliny w szkolnym ogrodzie, czyli nazwy botaniczne w socjolekcie uczniowskim, „Acta Universitatis Wratislaviensis” no 2282, Język a Kultura, t. 16, Wrocław 2001, s. 229.
- ↑ 3,0 3,1 Elżbieta Rudnicka-Fira, Ludowe nazwy roślin leczniczych w gwarach byłego powiatu dąbrowsko-tarnowskiego, „Poradnik Językowy” nr 4/1979, s. 174.
- ↑ 4,0 4,1 Łukasz Łuczaj, Dziko rosnące rośliny jadalne użytkowane w Polsce od połowy XIX w. do czasów współczesnych, „Etnobiologia polska”, vol. 1/2011, s. 114.
- ↑ Kazimierz Nitsch, Z dziejów polskich wyrazów i zwrotów. Pszonak albo pszczonóg, „Język Polski” nr 7/1914, s. 209.
- ↑ T., Wyniki badań, „Poradnik Językowy” nr 6/1912, s. 91.
- ↑
