pokarać

wymowa:

IPA: [pɔˈkarat͡ɕ], AS: [pokarać]

​^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) książk. ukarać kilku ludzi po kolei

(1.2) przest. ukarać

odmiana:

(1.1) koniugacja IX

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		pokarać
czas przyszły prosty		pokarzę	pokarzesz	pokarze	pokarzemy	pokarzecie	pokarzą
czas przeszły	m	pokarałem	pokarałeś	pokarał	pokaraliśmy	pokaraliście	pokarali
	ż	pokarałam	pokarałaś	pokarała	pokarałyśmy	pokarałyście	pokarały
	n	pokarałom	pokarałoś	pokarało
tryb rozkazujący		niech pokarzę	pokarz	niech pokarze	pokarzmy	pokarzcie	niech pokarzą
pozostałe formy czas zaprzeszły m pokarałem był pokarałeś był pokarał był pokaraliśmy byli pokaraliście byli pokarali byli ż pokarałam była pokarałaś była pokarała była pokarałyśmy były pokarałyście były pokarały były n pokarałom było pokarałoś było pokarało było forma bezosobowa czasu przeszłego pokarano tryb przypuszczający m pokarałbym, byłbym pokarał pokarałbyś, byłbyś pokarał pokarałby, byłby pokarał pokaralibyśmy, bylibyśmy pokarali pokaralibyście, bylibyście pokarali pokaraliby, byliby pokarali ż pokarałabym, byłabym pokarała pokarałabyś, byłabyś pokarała pokarałaby, byłaby pokarała pokarałybyśmy, byłybyśmy pokarały pokarałybyście, byłybyście pokarały pokarałyby, byłyby pokarały n pokarałobym, byłobym pokarało pokarałobyś, byłobyś pokarało pokarałoby, byłoby pokarało imiesłów przymiotnikowy przeszły m pokarany, niepokarany pokarani, niepokarani ż pokarana, niepokarana pokarane, niepokarane n pokarane, niepokarane imiesłów przysłówkowy uprzedni pokarawszy rzeczownik odczasownikowy pokaranie, niepokaranie

przykłady:

(1.2) Oby cię Bóg pokarał złymi sąsiadami!

(1.2) Bóg mnie pokarał takim głupim chłopem! (Miś)

składnia:

pokarać + B. (+ N.)

kolokacje:

(1.2) oby Bóg pokarał • oby Pan Jezus pokarał • pokarać (ciężką) biedą/głupotą/chorobą

synonimy:

(1.2) skarać, ukarać

antonimy:

(1.2) wynagrodzić

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. karny mrz, pokaranie, kara

czas. karać

przym. karny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.2) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: karać

• niemiecki: (1.1) bestrafen

źródła: