krakus

wymowa:

IPA: [ˈkrakus], AS: [krakus] ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. mieszkaniec Krakowa

(1.2) hist. wojsk. żołnierz lekkiej kawalerii polskiej z okresu Księstwa Warszawskiego i powstania listopadowego^[1]; zob. też krakusi w Wikipedii

(1.3) hist. wojsk. w okresie międzywojennym: uczestnik wojskowego przysposobienia konnego^[1]

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	krakus	krakusy
dopełniacz	krakusa	krakusów
celownik	krakusowi	krakusom
biernik	krakusa	krakusów
narzędnik	krakusem	krakusami
miejscownik	krakusie	krakusach
wołacz	krakusie	krakusy
ndepr. M. i W. lm: (ci) krakusi[2]

przykłady:

(1.1) Ten zagorzały krakus zarzekał się, że nigdy nie pojedzie do Warszawy.

(1.2) Co za śmiałość, co za siła, / Zazdrość widzieć tych wiarusów; / Gdybym chłopcem się rodziła, / Tobym poszła do Krakusów, (…)^[3] (sic!)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) krakowiak, krakowianin

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Kraków mrz, Krakowskie n, krakowiak mos/mzw, krakowianin mos, krakowianka ż, krakowskość ż

zdrobn. krakusek mos

forma żeńska krakuska ż

przym. krakowski

przysł. krakowsko, z krakowska

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Kraków + -us, może końcówka na podobieństwo wyrazów łacińskich

uwagi:

zob. też krakus w Wikipedii

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: krakowiak

źródła: