köttur

Podobna pisownia: køttur

wymowa:

IPA: [ˈkʰœhtʏr̥] lm [ˈkʰɛhtʏr̥]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zool. kot, kocur (domowy)

(1.2) zool. kot (zwierzę z kotowatych)

odmiana:

(1.1-2) lp köttur, kött, ketti, kattar (kötturinn, köttinn, kettinum, kattarins); lm kettir, ketti, köttum, katta (kettirnir, kettina, köttunum, kattanna)

przykłady:

(1.1) Kettir sjá mjög vel í myrkri. → Koty bardzo dobrze widzą w ciemnościach.

składnia:

kolokacje:

(1.1) húsköttur • kattardýr • stórköttur

synonimy:

(1.1) læða, kisa, fress, högni

(1.2) kattardýr

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

ekki upp í nös á ketti, fara í hund og kött, ganga um einhvers staðar eins og grár köttur/vera eins og grár köttur einhvers staðar, kaupa köttinn í sekknum, leika sér að e-m eins og köttur að mús; przysłowia: í myrkri eru allir kettir gráir/allir kettir eru gráir í myrkri

etymologia:

(1.1) st.nord. köttr < pranord. *kattuʀ < pragerm. *kattuz < łac. cattus

uwagi:

źródła: