germański

wymowa:

IPA: [ɡɛrˈmãj̃sʲci], AS: [germãĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• rozs. artyk. ​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący Germanów lub Germanii

(1.2) jęz. dotyczący germańskiej rodziny językowej

(1.3) książk. niemiecki

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	germański		germańska	germańskie	germańscy	germańskie
dopełniacz	germańskiego		germańskiej	germańskiego	germańskich
celownik	germańskiemu		germańskiej	germańskiemu	germańskim
biernik	germańskiego	germański	germańską	germańskie	germańskich	germańskie
narzędnik	germańskim		germańską	germańskim	germańskimi
miejscownik	germańskim		germańskiej	germańskim	germańskich
wołacz	germański		germańska	germańskie	germańscy	germańskie

przykłady:

(1.1) Adelina to imię germańskiego pochodzenia.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.3) niemiecki, teutoński

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. germaniec mos, Germania ż, Germanin m, Germanka ż, germanizm m, germańskość ż, germanistyka ż, germanista m, germanistka ż, germanizacja ż, germanizator m, germanizowanie n, zgermanizowanie n

czas. germanizować ndk., zgermanizować dk.

przym. germanizacyjny, germanistyczny, germanizatorski

tem. słow. germano-

przysł. germańsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: niemiecki

• angielski: (1.1) Germanic
• arabski: (1.1) جرماني
• baskijski: (1.1) germaniar
• czeski: (1.1) germánský
• duński: (1.1) germansk
• esperanto: (1.1) germana
• litewski: (1.1) germanų; (1.2) germanų
• słowacki: (1.1) germánsky
• szwedzki: (1.1) germansk
• ukraiński: (1.1) германський
• włoski: (1.1) germanico

źródła: