binda

wymowa:

IPA: [ˈbʲĩnda], AS: [bʹĩnda], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) druk. szpagat do zszywania książki

(1.2) druk. dekoracyjne prążki na grzbiecie książki

(1.3) elastyczny grzbiet do bindowania dokumentów

(1.4) daw. opaska do podwiązywania wąsów; zob. też binda w Wikipedii

(1.5) daw. rodzaj diademu, ozdobna kobieca opaska na głowę

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	binda	bindy
dopełniacz	bindy	bind
celownik	bindzie	bindom
biernik	bindę	bindy
narzędnik	bindą	bindami
miejscownik	bindzie	bindach
wołacz	bindo	bindy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

binda rycerska

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bindownica, bindowanie

czas. bindować

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Binde^[1][2]

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

wymowa:

IPA: /ˈbɪ̀ndɑ/, IPA: [ˈbɪ̀ndɑ]

znaczenia:

czasownik

(1.1) wiązać^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.nord. binda < pragerm. *bindaną < praindoeur. *bʰendʰ-

uwagi:

źródła:

wymowa:

IPA: /ˈpɪnta/

znaczenia:

czasownik

(1.1) wiązać

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.nord. binda < pragerm. *bindaną < praindoeur. *bʰendʰ-

uwagi:

źródła:

wymowa:

IPA: /ˈbinda/, IPA: [ˈbinda]

znaczenia:

czasownik

(1.1) wiązać^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

prazachgerm. *bindan < pragerm. *bindaną < praindoeur. *bʰendʰ-

uwagi:

źródła:

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) zawiązywać, przywiązywać, przytraczać^[1]

(1.2) wiązać, związywać, krępować^[1]

(1.3) wiązać, łączyć^[1]

czasownik zwrotny binda sig

(2.1) wiązać się (np. umową), zobowiązywać się^[2]

rzeczownik, rodzaj wspólny

(3.1) opaska (higieniczna), opatrunek, bandaż^[1]

(3.2) podpaska^[1]

odmiana:

(1-2) att binda, binder, band, bundit, bind!; pres. part. bindande, perf. part. bunden

(3) lp en binda, bindan; lm bindor, bindorna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) fastbinda, fästa, knyta

(1.2) sammanbinda, sammanfoga

(1.3) förbinda, sammanhålla

(2.1) förbinda sig, förplikta sig, åta sig

(3.1) förband, bandage

(3.2) dambinda, mensskydd

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bindning, bindande

przym. bindande

związki frazeologiczne:

czasownik frazowy binda fast • binda för • binda ihop • binda in • binda om • binda samman • binda upp sig

etymologia:

st.nord. binda < pragerm. *bindaną < praindoeur. *bʰendʰ-

uwagi:

zobacz też: czasowniki nieregularne w języku szwedzkim

źródła: