aborygen

Podobna pisownia: Aborygen

wymowa:

IPA: [ˌabɔˈrɨɡɛ̃n], AS: [aborygẽn], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob. ​^?/i

podział przy przenoszeniu wyrazu: a•bo•ry•gen^[1]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) książk. pierwotny mieszkaniec jakiegoś obszaru lub kraju

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	aborygen	aborygeni
dopełniacz	aborygena	aborygenów
celownik	aborygenowi	aborygenom
biernik	aborygena	aborygenów
narzędnik	aborygenem	aborygenami
miejscownik	aborygenie	aborygenach
wołacz	aborygenie	aborygeni

przykłady:

(1.1) Aborygeni pustyni doskonale znają każdą gwiazdę na firmamencie, od pierwszej, aż do czwartej wielkości i większość z nich, o ile nie wszystkie, ma związany z sobą odpowiedni mit^[2].

składnia:

kolokacje:

(1.1) aborygen australijski / tajwański / tasmański

synonimy:

(1.1) autochton, tubylec; daw. krajowiec

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Aborygen mos, Aborygenka ż

forma żeńska aborygenka ż

przym. aborygeński

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. aborigène^[3] < łac. ab + origo^[4] → „od początku”

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) aborigine
• baskijski: (1.1) aborigen
• białoruski: (1.1) абарыген m
• bułgarski: (1.1) абориген m
• duński: (1.1) aboriginal w, aboriginer w
• esperanto: (1.1) aborigeno
• francuski: (1.1) aborigène m
• hiszpański: (1.1) aborigen m
• kataloński: (1.1) aborigen m
• łotewski: (1.1) aborigēns m
• rosyjski: (1.1) абориген
• ukraiński: (1.1) абориге́н m, тубі́лець m, корінни́й жи́тель m
• włoski: (1.1) aborigeno m

źródła: