nornik bury

wymowa:

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zool. Microtus agrestis Linnaeus^[1], gryzoń z rodziny chomikowatych występujący w całej Palearktyce; zob. też nornik bury w Wikipedii

odmiana:

(1.1) związek zgody,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nornik bury	norniki bure
dopełniacz	nornika burego	norników burych
celownik	nornikowi buremu	nornikom burym
biernik	nornika burego	norniki bure
narzędnik	nornikiem burym	nornikami burymi
miejscownik	norniku burym	nornikach burych
wołacz	norniku bury	norniki bure

przykłady:

(1.1) Preferujące tereny porośnięte gęstą roślinnością norniki bure zamieszkują spore obszary krainy palearktycznej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) zwierzę

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ssaki

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) field vole
• włoski: (1.1) arvicola agreste ż

źródła: