Ludwik
Wygląd
Ludwik (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Ludwik Ludwikowie dopełniacz Ludwika Ludwików celownik Ludwikowi Ludwikom biernik Ludwika Ludwików narzędnik Ludwikiem Ludwikami miejscownik Ludwiku Ludwikach wołacz Ludwiku Ludwikowie depr. M. i W. lm: (te) Ludwiki[1]
- przykłady:
- (1.1) Wielu królów francuskich miało na imię Ludwik.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pan Ludwik • brat / kuzyn / wujek / dziadek Ludwik • mężczyzna imieniem (o imieniu) Ludwik • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Ludwik • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Ludwik • otrzymać / dostać / przybrać imię Ludwik • dzień imienin / imieniny Ludwika
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- przysłowie: na świętego Ludwika koń na grudzie utyka
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Louis
- baskijski: (1.1) Koldo, Koldobika, Luis
- białoruski: (1.1) Людвік m
- czeski: (1.1) Ludvík
- esperanto: (1.1) Ludoviko, Luizo, Luiso
- francuski: (1.1) Louis m
- grenlandzki: (1.1) Looqi
- hiszpański: (1.1) Luis m
- japoński: (1.1) ルドヴィコ
- kataloński: (1.1) Lluís m
- łaciński: (1.1) Ludovicus m
- nowogrecki: (1.1) Λουδοβίκος m
- rosyjski: (1.1) Людовик m, Людвиг m, Людвик m, Луи m, Луис m, Льюис m
- słowacki: (1.1) Ľudovít m
- szwedzki: (1.1) Ludwig w, Ludvig w
- włoski: (1.1) Luigi m
- źródła:
- ↑ Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-0113111-X, s. 1518.