nauczyciel

wymowa:

IPA: [ˌna^wuˈʧ̑ɨʨ̑ɛl], AS: [na^u̯učyćel], zjawiska fonetyczne: zmięk.• epenteza ł • akc. pob. ​^?/i

​^?/i ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba zajmująca się nauczaniem; zob. też nauczyciel w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nauczyciel	nauczyciele
dopełniacz	nauczyciela	nauczycieli
celownik	nauczycielowi	nauczycielom
biernik	nauczyciela	nauczycieli
narzędnik	nauczycielem	nauczycielami
miejscownik	nauczycielu	nauczycielach
wołacz	nauczycielu	nauczyciele

przykłady:

(1.1) Nauczyciele czuli się bardzo zmęczeni po wycieczce.

(1.1) Nasi nauczyciele darzyli nas, mimo wszystko, ogromnym zaufaniem^[1].

składnia:

kolokacje:

(1.1) nauczyciel matematyki / historii / języka polskiego

synonimy:

(1.1) daw. bakalarz, metr, pot. belfer, pot. psor

antonimy:

(1.1) uczeń, uczennica

hiperonimy:

(1.1) dydaktyk, pedagog

hiponimy:

(1.1) wychowawca, guwerner, korepetytor, katecheta, instruktor, profesor, wykładowca, wuefista, polonista, matematyk

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nauczycielstwo n, nauczanie n, nauczenie n, nauka ż, uczeń m, uczenie n

forma żeńska nauczycielka ż

czas. nauczać ndk., nauczyć dk., uczyć ndk.

przym. nauczycielski, wyuczalny

przysł. nauczycielsko, uczenie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. nauczać

uwagi:

• por. profesor
• zobacz też: Indeks:Polski - Zawody

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) teacher
• arabski: (1.1) معلم m (mu‛állim), مدرس m (mudarris), مرشد m (muršid), marok. arab. أستاد m (ostâd)
• azerski: (1.1) müəllim
• baskijski: (1.1) irakasle
• bengalski: (1.1) শিক্ষক (shikkhôk)
• białoruski: (1.1) настаўнік m
• bułgarski: (1.1) учител m
• chiński standardowy: (1.1) 老师 (lǎoshī), 教师 (jiàoshī)
• chorwacki: (1.1) učitelj m
• czeski: (1.1) učitel m
• dolnołużycki: (1.1) wucabnik m, ceptaŕ m
• duński: (1.1) lærer w
• esperanto: (1.1) instruisto
• estoński: (1.1) õpetaja
• fiński: (1.1) opettaja
• francuski: (1.1) instituteur m, maître m, professeur m, enseignant m
• górnołużycki: (1.1) wučer
• grenlandzki: (1.1) ilinniartitsisoq
• gudźarati: (1.1) ગુરુ m (guru)
• hindi: (1.1) शिक्षक m (śikṣak)
• hiszpański: (1.1) maestro m, profesor m
• islandzki: (1.1) kennari m
• japoński: (1.1) 先生(せんせい) (sensei), 教師(きょうし) (kyōshi)
• jidysz: (1.1) לערער m (lerer), w chederze רבי m (rebe), מלמד m (melamed)
• joruba: (1.1) olùkọ́
• kaszubski: (1.1) szkólny m, naùczëcél m
• kataloński: (1.1) professor m, mestre m
• kazachski: (1.1) мұғалім, ұстаз
• koreański: (1.1) 선생 (seon.saeng)
• litewski: (1.1) mokytojas m
• łaciński: (1.1) magister m
• łotewski: (1.1) skolotājs
• macedoński: (1.1) учител m
• nahuatl: (1.1) temachtiani
• niderlandzki: (1.1) leraar
• niemiecki: (1.1) Lehrer m
• norweski (bokmål): (1.1) lærer m
• norweski (nynorsk): (1.1) lærar m
• nowogrecki: (1.1) δάσκαλος m, καθηγητής m
• ormiański: (1.1) ուսուցիչ (usucʿičʿ)
• pendżabski: (1.1) ਉਸਤਾਦ m (اُستاد, usatāda)
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) учитель m
• rumuński: (1.1) dascăl^[2]
• sanskryt: (1.1) आचार्य m (ācārya), गुरु m (guru), अध्यापक m (adhyāpaka)
• serbski: (1.1) наставник m
• słowacki: (1.1) učiteľ m
• słoweński: (1.1) učitelj m
• suahili: (1.1) mwalimu
• szkocki gaelicki: (1.1) tidsear m
• szwedzki: (1.1) lärare w
• turecki: (1.1) öğretmen, muallim
• tuvalu: (1.1) faiakoga
• ukraiński: (1.1) вчитель m
• uzbecki: (1.1) muallim
• walijski: (1.1) athro m
• węgierski: (1.1) tanár
• wietnamski: (1.1) giáo viên
• wilamowski: (1.1) siłer m
• włoski: (1.1) aio m, insegnante m, precettore m
• wolof: (1.1) jàngalekat, jangalekat

źródła: