[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

ubierać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Wersja z dnia 03:35, 8 cze 2024 autorstwa Liskowskyy (dyskusja | edycje) (Poprawiono niekonsekwencję znaczenia i przykładu dla 1.1 - poprzednio "przykład" opisywał znaczenie ogólnopolskie a "znaczenie" było regionalne, 1.1 przeniesiono jako regionalizm do 1.4)

ubierać (język polski)

wymowa:
IPA[uˈbʲjɛraʨ̑], AS[ubʹi ̯erać], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j 
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. ubrać)

(1.1) zakładać, wkładać ubranie lub obuwie na kogoś
(1.2) przyozdabiać coś
(1.3) przest. lub rzad. odjąć, uszczknąć, zmniejszyć ilość zabierając jej część
(1.4) reg. (Małopolska) zakładać, wkładać, ubierać się w coś, ozdabiać się czymś [1][2][3]

czasownik zwrotny niedokonany ubierać się (dk. ubrać się)

(2.1) zakładać ubranie na swoje ciało
(2.2) nosić ubrania określonej marki
odmiana:
koniugacja I
przykłady:
(1.1) Mama ubiera Jasia do przedszkola.
(1.4) Jacek ubrał grube buty i kurtkę, bo na polu było zimno.
(2.1) Agata ubrała się dziś bardzo elegancko.
(2.2) Śmietanka naszej firmy snobistycznie ubiera się wyłącznie u paryskich projektantów.
składnia:
(1.1) ubierać + B.
(1.2) ubierać + B. • ubierać + N.
kolokacje:
(1.1) ubierać spodnie / spódnicę / koszulę / bluzę / buty / …
(1.2) ubierać drzewko / choinkę / salę / … • ubierać bombkami / bibułą / balonikami / …
synonimy:
(1.1) odziewać, przyodziewać
(2.1) nakładać, zakładać, odziewać się, przyodziewać się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) obuwać
(2.1) obuwać się
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ubieranie n, ubranie n, ubiór m, ubranko n, ubiorek m
czas. ubrać dk.
przym. ubraniowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: