Maltanka świętuje 40-lecie, ale jej dzieje sięgają tak naprawdę 22 lipca 1956 r. Wtedy to zaczęła kursować Harcerska Kolejka Dziecięca. Można było się nią przejechać z okolic Ogrodu Jordanowskiego na Łęgi Dębińskie. Obsługiwali ją harcerze oraz młodzi kolejarze, w tym także uczniowie technikum kolejowego.
W 1970 r. kolejka ostatni raz pojechała na Dębinę. Właśnie latach 70. rozpoczęła się budowa ul. Hetmańskiej, która przecinała trasę Harcerskiej Kolejki Dziecięcej. I harcerskiej kolejce trzeba było znaleźć nowe miejsce.
W 1972 r. przeniesiono lokomotywy i wagoniki na tereny wokół Jeziora Maltańskiego. Od tamtej pory pieczę sprawowało nad nimi poznańskie MPK. Właśnie na początku lat 70-tych miasto uporządkowało tereny nad Maltą i rozpoczęto budowę nowego ZOO. Kolejka dostała drugie życie.
Pierwszy kurs na nowej, maltańskiej, trasie odbył się 21 lipca 1972 r. Już w pierwszych miesiącach wagoniki przewiozły ponad 65 tysięcy pasażerów. Na przełomie lat 70. i 80. Maltanka biła prawdziwe rekordy - ponad 200 tys. pasażerów w sezonie!
Na wagonikach Maltanki w latach 80' wymalowane były zwierzęta. Obecnie na kolejce nie ma wzorów.
Stary pawilon Maltanki. Lata 80'. W 1998 roku zastąpił go stojący do dziś budynek, w którym mieści się restauracja i kasy kolejki.
Dawny dworzec Maltanki przy rondzie Śródka.
Rok 1998. Budowa stacji Maltanka i restauracji.
Ryjek, czyli MBxc1-41 został wyprodukowany w 1934 roku w warszawskiej fabryce Lilpop, Rau & Loewenstein. Przez wiele lat jeździł na kolejce wąskotorowej w Witaszycach. Po jej likwidacji i remoncie w 1994 roku trafił na Maltankę. Niestety w 2004 r. zakończył służbę. Teraz Ryjek stoi w zajezdni tramwajowej przy Fortecznej.
Lokomotywa WLS - 40 opuściła bramy poznańskiego ZNTK w 1952 r. Początkowo pracowała na kolejce harcerskiej na Łęgach Dębińskich. Kolejkę zlikwidowano z powodu budowy ulicy Hetmańskiej, która przecinała linie Harcerskiej kolei dziecięcej. Lokomotywa została więc przeniesiona na nowo wybudowaną kolejkę nad jeziorem Maltańskim. Jest to jedyna przedstawicielka tej serii z instalacją powietrzną, która jest podłączona do układu hamulcowego oraz syreny. Lokomotywa ze względu na swój kolor nosi przydomek Niebieska
Lokomotywa spalinowa serii WIs-40-100 przed halą lokomotywowni KMP w Poznaniu.
Zielona lokomotywa WLs50 zwana przez pracowników "włoszczyzną" została wyprodukowana przez ZNTK w 1961 r. Swoje pierwsze lata przepracowała w Przedsiębiorstwie Ceramiki Budowlanej w Łodzi. W 2008 r. kupiło ją MPK Poznań i trafiła na zajezdnię tramwajową Forteczna na Starołęce. Włoszczyzna miała służyć jako magazyn części zamiennych. Na szczęście po gruntownej naprawie dostała drugie życie. 5. Marca 2010 r. lokomotywa trafiła na Maltankę.
Druga z lokomotyw WLs50, zwana zieloną powstała w ZNTK w 1964 r. Ta najpierw jeździła w cegielni w Posadowie, a potem trafiła do... stadniny koni w Lwówku Wielkopolskim. Tam znalazło ją poznańskie MPK. Po naprawie obsługuje Maltankę.
Lokomotywa spalinowa WIs 40-1225 opuszcza stację Maltanka z pierwszym pociągiem sezonu 2010.
To prawdziwa perła kolejki. Parowóz Bn2t-2 powstał w 1925 r. w berlińskich zakładach BORSIG. Wiele lat spędził w Zakładach Azotowych w Chrzanowie, najpierw tam pracował, potem zdobił fabrykę jako pomnik. W 1994 rozpoczęto jego odbudowę w zakładach Cegielskiego w Poznaniu. Od 14 czerwca 1999 roku parowóz jeździ na trasie Maltanki. Kolejarze nazywają go pieszczotliwie Agusią albo dla odmiany Borsukiem od spolszczenia nazwy fabryki z której się wywodzi.
Stacja Maltanka. Wyjazd pociągu relacji Maltanka-Zwierzyniec prowadzonego przez parowóz Borsig
Parowóz Borsig przed halą lokomotywowni KMP w trakcie przygotowania do rozpalenia
Stacja Balbinka, wagony ciągnięte przez parowóz Borsig oczekują na wolną drogę
Stacja Maltanka, pomnik techniki, parowóz serii Tx26-423 po zakończeniu renowacji.
Materiał promocyjny
Materiał promocyjny
Wszystkie komentarze