viril
Del latin latin virilis, derivat de vir (« òme »).
/bi'ɾil/
vi | ril
Declinason | ||
---|---|---|
Dialècte : lengadocian | ||
Singular | Plural | |
Masculin | viril | virils |
[bi'ɾil] | [bi'ɾils] | |
Femenin | virila | virilas |
[bi'ɾilɔ] | [bi'ɾilɔs] |
viril masculin singular
- Qu'aparten a l’òme, qu'es mascle.
- (figurat) Relatiu a l’òme adulte; que presenta o reclama de qualitats de fòrça, d'endurança, de resisténcia que s'atribuís mai especialament als òmes.
- Qu'es digne d’un òme, qu'es ufan, fèrme, energic e digne.
Del latin latin virilis, derivat de vir (« òme »).
Espanha (Barcelona) : escotar « viril »
vi | ril
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | viril | virils |
Femenin | viril | virils |
viril
Del latin latin virilis, derivat de vir (« òme »).
viril
Del latin latin virilis, derivat de vir (« òme »).
/vi.ʁil/
vi | ril
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | viril | virils |
[vi.ʁil] | ||
Femenin | virile | viriles |
[vi.ʁil] |
viril
Del latin latin virilis, derivat de vir (« òme »).
vi | ril
Declinason | ||
---|---|---|
Singular | Plural | |
Masculin | viril | viris |
Femenin | viril | viris |
viril