[go: up one dir, main page]

Occitan
Etimologia

Del latin latin virilis, derivat de vir (« òme »).

Prononciacion

/bi'ɾil/

Sillabas

vi | ril

 Adjectiu
Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular Plural
Masculin viril virils
[bi'ɾil] [bi'ɾils]
Femenin virila virilas
[bi'ɾilɔ] [bi'ɾilɔs]

viril masculin singular

  1. Qu'aparten a l’òme, qu'es mascle.
  2. (figurat) Relatiu a l’òme adulte; que presenta o reclama de qualitats de fòrça, d'endurança, de resisténcia que s'atribuís mai especialament als òmes.
  3. Qu'es digne d’un òme, qu'es ufan, fèrme, energic e digne.
Mots aparentats Antonims Traduccions
Catalan
Etimologia

Del latin latin virilis, derivat de vir (« òme »).

Prononciacion

[?]

Espanha (Barcelona) : escotar « viril »

Sillabas

vi | ril

 Adjectiu
Declinason
Singular Plural
Masculin viril virils
Femenin viril virils

viril

Alemand
Etimologia

Del latin latin virilis, derivat de vir (« òme »).

Prononciacion

[?]

viril

Francés
Etimologia

Del latin latin virilis, derivat de vir (« òme »).

Prononciacion

/vi.ʁil/

Sillabas

vi | ril

 Adjectiu
Declinason
Singular Plural
Masculin viril virils
[vi.ʁil]
Femenin virile viriles
[vi.ʁil]

viril

Portugués
Etimologia

Del latin latin virilis, derivat de vir (« òme »).

Prononciacion

[?]

Sillabas

vi | ril

 Adjectiu
Declinason
Singular Plural
Masculin viril viris
Femenin viril viris

viril

Sinonims