passiu

 

passiu

1. Qu'endura, que subís l’accion, l’impression.
   • Còrs passiu.
   • Estat passiu.
   • Facultat, foncion passiva.
2. (par extsnsion) Qu’agís pas gaire.
   • Un òme, un personatge passiu.
   • Cal, dins aquel afar, esperar e demorar passiu.
   • Vòstre ròtle es tot passiu.
   • Actitud passiva.
3. (sexualitat) Que, dins lo coït, es lo partenari receptiu.
4. (gramatica) Se dich de las formas verbalas que presentan l’accion coma subida pel subjècte, puslèu qu'el lo faga.
   • Un vèrbe passiu.
   • Lo subjonctiu present passiu.

Antonims

• actiu

Traduccions

alemand: passiv (de) anglés: passive (en) basc: pasiboa (eu) catalan: passiu (ca)

espanhòl: pasivo (es) italian: passivo (it) francés: passif (fr) portugués: passivo (pt)

 Nom comun

Declinason
Singular	Plural
passiu	passius
[paˈsiw]	[paˈsiws]

passiu masculin

1. (comptabilitat) Totalitat dels deutes passius d’una persona o d’una entrepresa.
2. (gramatica) Votz passiva. Forma de la votz passiva.
   • Conjugar un vèrbe al passiu.
   • Lo passiu d’un vèrbe.
   • Un vèrbe qu’a pas de passiu.
3. (sexualitat) Persona que dins lo coït, es lo partenari receptiu.
4. (bastit) Que gasta pauc o pas d’energia al respècte de çò que produch, parlant de la concepcion d’un bastit o del quite obratge.