marina
/maˈrino̞/ , provençau /maˈʀino̞s/
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
marina | marinas |
[maˈrino̞] | [maˈɾino̞s] |
marina femenin
- Çò que tòca a la navigacion sus la mar.
- S'afogar per las causas de la marina.
- Servici en mar.
- Servir dins la marina.
- Armada de la mar ; la fòrças navalas.
- Costièra maritima: mar, plaja, bord de mar
- Ensemble residencial bastit en broa de la mar, comprenent mai sovent un pòrt de plasença.
- Vent de mar
- (pintura) Quadre representar un pòrt de mar o una vista de la mar.
- Un pintre de marinas.
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
marina | marinas |
[maˈrino̞] | [maˈrino̞s] |
marina femenin (equivalent masculin marin)
- Aquela qu'es abila dins l’art de la navigacion sus la granda mar.
- Aquela que servís a bòrd d’un bastiment de l’Estat o de la marina de comèrci.
marina
- femenin singular de marin.
marina
- Tresena persona del singular del present de l'indicatiu de marinad
/məˈɹinə/
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
marina | marinas |
marina
- Ensemble residencial bastit en broa de la mar, comprenent mai sovent un pòrt de plasença.
oriental /məˈɾinə/ , occidental /maˈɾina/
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
marina | marines |
marina femenin
- Çò que tòca a la navigacion sus la mar.
- Servici en mar.
- Armada de la mar ; la fòrças navalas.
- Ensemble residencial bastit en broa de la mar, comprenent mai sovent un pòrt de plasença.
- Vent de mar
- (pintura) Quadre representar un pòrt de mar o una vista de la mar.
marina
- femenin singular de marí.
marina
/məˈɾina/
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
marina | marinas |
marina femenin
- Çò que tòca a la navigacion sus la mar.
- Servici en mar.
- Armada de la mar ; la fòrças navalas.
- Ensemble residencial bastit en broa de la mar, comprenent mai sovent un pòrt de plasença.
- Vent de mar
- (pintura) Quadre representar un pòrt de mar o una vista de la mar.
marina
- femenin singular de marino.
marina
Soïssa (Canton de Friborg) : escotar « marina »
/məˈɹinə/
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
marina | marinas |
marina
- Ensemble residencial bastit en broa de la mar, comprenent mai sovent un pòrt de plasença.
marina
- Tresena persona del singular del present del subjonctiu de mariner.
/məˈɾina/
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
marina | marinas |
marina femenin
- Servici en mar.
- Armada de la mar ; la fòrças navalas.
- costièra maritima: mar, plaja, bord de mar
- Ensemble residencial bastit en broa de la mar, comprenent mai sovent un pòrt de plasença.
- (pintura) Quadre representar un pòrt de mar o una vista de la mar.
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
marina | marinas |
- Aquela qu'es abila dins l’art de la navigacion sus la granda mar.
- Aquela que servís a bòrd d’un bastiment de l’Estat o de la marina de comèrci.
marina
- femenin singular de marino.
Portugal /mɐˈɾinɐ/ , Brasil /maˈɾĩnɐ/ , /maˈɾinə /
Declinason | |
---|---|
Singular | Plural |
marina | marinas |
marina
- Ensemble residencial bastit en broa de la mar, comprenent mai sovent un pòrt de plasença.
marina
- femenin singular de marino.
marina