filha
Del latin fīlĭa.
/ˈfiʎo/
França (Bearn) - Lengadocian : escotar « filha »
fi | lha (2)
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| filha | filhas |
| [ˈfiʎo̞] | [ˈfiʎo̞s] |
filha femenin
- Al respècte dels sieus parents, enfant o descendent de sèxe feminin.
- D'aquel malurós demorava una filha que lo revertava pas. Acabava los dotze ans e èra fenhanta, gormanda e rebeluda coma la maire. (Joan Bodon, L'Aucèl gris in Contes del meu ostal).
- Gojata.
- hilha (gascon)