ferir
Del latin ferire.
/feˈɾi/
fe | rir (2)
ferir vb. tr.
- Causar un damatge fisic o moral.
Lengadocian
Infinitiu | ferir | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
Gerondiu | ferissent | |||||
Participi passat | ||||||
singular | plural | |||||
masculin | ferit | ferits | ||||
femenin | ferida | feridas | ||||
Mòde indicatiu | ||||||
nombre | singular | plural | ||||
persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
Present | ferissi | ferisses | ferís | ferissèm | ferissètz | ferisson |
Imperfach | ferissiái | ferissiás | ferissiá | ferissiam | ferissiatz | ferissián |
Preterit | feriguèri | feriguères | feriguèt | feriguèrem | feriguèretz | feriguèron |
Futur | ferirai | feriràs | ferirà | ferirem | feriretz | feriràn |
Condicional | feririái | feririás | feririá | feririam | feririatz | feririán |
Mòde subjonctiu | ||||||
nombre | singular | plural | ||||
persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
Present | ferisca | feriscas | ferisca | feriscam | feriscatz | feriscan |
Imperfach | feriguèsse | feriguèsses | feriguèsse | feriguèssem | feriguèssetz | feriguèsson |
Mòde imperatiu | ||||||
nombre | singular | plural | ||||
persona | primièra | segonda | tresena | primièra | segonda | tresena |
ieu | tu | el ela |
nosautres nosautras |
vosautres vosautras |
eles elas | |
Afirmatiu | — | ferís ! | — | feriscam ! | ferissetz ! | — |
Negatiu | — | feriscas pas ! | — | feriscam pas ! | feriscatz pas ! | — |