[go: up one dir, main page]

Occitan
Etimologia

De plaçar amb lo prefix des-.

Prononciacion

/desplaˈsa/

França (Bearn) : escotar « desplaçar »

Sillabas

des | pla | çar

 Vèrb

desplaçar

  1. Cambiar una persona, un animal o una causa de luòc.

se desplaçar vb. pronom.

  1. Anar en un autre luòc.
Sinonims Traduccions
Conjugason
Lengadocian
Infinitiu desplaçar
Gerondiu desplaçant
Participi passat
singular plural
masculin desplaçat desplaçats
femenin desplaçada desplaçadas
Mòde indicatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present desplaci
desplace[N 1]
desplaças desplaça desplaçam desplaçatz desplaçan
Imperfach desplaçavi desplaçavas desplaçava desplaçàvem desplaçàvetz desplaçavan
Preterit desplacèri desplacères desplacèt desplacèrem desplacèretz desplacèron
Futur desplaçarai desplaçaràs desplaçarà desplaçarem desplaçaretz desplaçaràn
Condicional desplaçariái desplaçariás desplaçariá desplaçariam desplaçariatz desplaçarián
Mòde subjonctiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Present desplace desplaces desplace desplacem desplacetz desplacen
Imperfach desplacèssi desplacèsses desplacès
desplacèsse
desplacèssem desplacèssetz desplacèsson
Mòde imperatiu
nombre singular plural
persona primièra segonda tresena primièra segonda tresena
ieu tu el
ela
nosautres
nosautras
vosautres
vosautras
eles
elas
Afirmatiu desplaça ! desplacem ! desplaçatz !
Negatiu desplaces pas ! desplacem pas ! desplacetz pas !
Nòtas
  1. Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)