[go: up one dir, main page]

Occitan
Etimologia
Del grèc ancian βρῶμα.
Prononciacion

/ˈbɾumo̞/

 Nom comun

broma femenin

Declinason
Singular Plural
broma bromas
[ˈbɾumo̞] [ˈbɾumo̞s]
 
De bromas.
 
desvolopament del broma dins la fusta.
  1. (zoologia) Molusc xilofag que rosega lo fustam de las restancas e de las naus de la familha de las Teredinidae.
Sinonims Traduccions


Catalan
Etimologia
(nom 1) latin bruma « solstici d'ivern, ivèrn, temps freg ».
(nom 2) Del grèc ancian βρῶμα.
(nom 3) Del grèc ancian βρῶμα, que la naus tocadas mòstran coma la dents salhentas del risolièr
Prononciacion
Central, Balearic /ˈbɾomə/
Valencia /ˈbɾoma/
 Nom comun 1

broma femenin

Declinason
Singular Plural
broma bromes
  1. bruma (oc), escuma
 Nom comun 2

broma femenin

  1. broma (oc), cusson de mar
 Nom comun 3

broma femenin

  1. burla (oc)
 Forma de vèrb

broma

  1. tresena persona del singular del present de l'indicatiu de bromar
  2. segoˋda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de bromar
Espanhòl
Etimologia
(nom 1) Del grèc ancian βρῶμα.
(nom 2) Del grèc ancian βρῶμα, que la naus tocadas mòstran coma la dents salhentas del risolièr
Prononciacion
/ˈbɾoma/
 Nom comun 1

broma femenin

Declinason
Singular Plural
broma bromes
  1. broma (oc), cusson de mar
 Nom comun 2

broma femenin

  1. burla (oc)
 Forma de vèrb

broma

  1. tresena persona del singular del present de l'indicatiu de bromar
  2. segoˋda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de bromar