ancian
/an'sja/
an|cian
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| ancian | ancians |
| [an'sja] | [anˈsjas] |
ancian masculin (femenin: anciana)
- Persona vielha.
- L'experiencia dels ancians.
- Tèrme de dignitat, qu’entan los mai vièlhs èran causits per las primièras plaças, las foncions mia importantas.
- Lo Conselh dels ancians.
- (al plural) Aquestes qu'an viscut dins de temps fòrça alunhats dins lo temps.
- Persona que fa partit de quin que siá grop dempuèi de temps, que fa partit d’una promocion anteriora.
- Dins l’armada, a grade egal, lo mai ancian comanda.
- Tradicionalista.
- La querèla dels ancians e dels modèrnes.
| Declinason | ||
|---|---|---|
| Dialècte : lengadocian | ||
| Singular | Plural | |
| Masculin | ancian | ancians |
| [an'sja] | [anˈsjas] | |
| Femenin | anciana | ancianas |
| [anˈsjano̞] | [anˈsjano̞s] | |
ancian
- Qu'existís dempuèi fòrça temps.
- Se dich de qualqu’un que la situacion cambièt o de quicòm que la destinacion mudèt.
- Demora dins l'anciana fornariá.