Shuadit

Lo shuadit (en caractèrs ebraïcs: שואדית), judeoprovençau (var. -al), judeooccitan, o judeocomtadin^[1] es lo nom d'una varietat de l'occitan, sosdialècte dau provençau rodanenc, parlada per lei jusieus dau Comtat Venaicin. Es documentat dempuei lo sègle XI. Se considèra coma una forma defuntada de l'occitan que son darrier locutor, Armand Lunèl, qu'aviá lo shuadit per lenga mairala, defuntèt en 1977. Lo corpus de tèxtes encara disponible revela un parlar mesclat de mots d'ebrieu sus una basa provençala, pasmens lei mots d'ebrieu son en nombre limitat e la morfologia es provençala^[2] Lo parlar es subretot remarcable de per sa fonetica particulara. Lei marcaires fonetics pòdon afectar siá lei mots ebrieus, siá lei mots provençaus, siá l'ensemble dau parlar.