veïcul
Del latin vehiculum.
/beiˈkyl/
França (Bearn) : escotar « veïcul »
ve | ï | cul (3)
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Dialècte : lengadocian | |
| Singular | Plural |
| veïcul | veïculs |
| [beiˈkyl] | [beiˈkyls] |
veïcul masculin
- Maquina mobila sevissent al carreg de las personas o de las merças.
- Farm. Substància que servís a introduire un medicament dins l'organisme.