tangent

tangent

1. (geometria) Que tòca una linha o una susfàcia en un sol punt en fasent amb ela un angle nul.
2. (d'usança) Qu'es prèp de capitar quicòm ; qu'es pròche de la justesa d’un resultat.

Parents

• tangibilitat
• tangible
• tànger

Derivats

• tangenta
• tangencial / tangenciau

Traduccions

alemand: tangsam (de) anglés: tangent (en) basc: catalan: tangent (ca)

espanhòl: tangente (es) francés: tangent (fr) italian: tangente (it) portugués: tangente (pt)

Anglés Etimologia

Del latin tangere « tocar ».

Prononciacion

/ˈtændʒənt/, /ˈtændʒənt/

Adjectiu

tangent

1. tangent ^(oc)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
tangent	tangents

tangent

1. tangenta ^(oc)

Catalan Etimologia

Del latin tangere « tocar ».

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « tangent »

Prononciacion

Balearic /təɲˈʒent/, /təɲˈʒent/, Central /təɲˈʒen/, /təɲˈʒen/, Valencian /taɲˈd͡ʒent//, /taɲˈd͡ʒent//

Adjectiu

tangent masculin o femenin (Plural: tangents)

1. tangent ^(oc)

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
tangent	tangents

tangent femenin

1. tangenta ^(oc)

Francés Etimologia

Del latin tangere « tocar ».

Prononciacion

/tɑ̃ʒɑ̃/, /tɑ̃ʒɑ̃/

Adjectiu

Declinason
	Singular	Plural
Masculin	tangent	tangents
	[tɑ̃ʒɑ̃]	[tɑ̃ʒɑ̃]
Femenin	tangente	tangentes
	[tɑ̃ʒɑ̃t]	[tɑ̃ʒɑ̃t]

tangent

1. tangent ^(oc)