tan

tan

1. Rusca polverizada del garric e autres arbres, qu'on pren pel tractamment dels cuèrs.
2. Envolopa verda e dura que cobrís las noses (del noguièr) o las amètlas (de l'ametlièr) fins a la culhida a la davalada e que la saba, coloranta, se'n fa d'usatges de consomacion e de tencha.

Derivats

• tanar
• tanin

rusca de garric
alemand: anglés: basc: catalan:	espanhòl: francés: tan (fr) italian: portugués:

envolopa de noses
alemand: Hülse (de), Schote (de) anglés: husk (en) basc: catalan: clofolla (ca)	espanhòl: farfolla (es) francés: brou (fr) italian: riccio (it), buccia (it), scorza (it) portugués: casca (pt)

Advèrbi

tan

1. advèrbi apocòpa de tant

Anglés Etimologia

Pel francés benlèu del gallés tanno- « garric »

Prononciacion

/ˈtæn/, /ˈtæn/

Sillabas

tan

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
tan	tans

tan

1. Òcra
2. Bronzatge
3. Rusca polverizada del garric e autres arbres, qu'on pren pel tractamment dels cuèrs.

Adjectiu

tan

1. Òcre
2. Bronzat

Vèrb

tan

1. Bronzar
2. Tanar

Catalan Etimologia

Del latin tantus.

Prononciacion

Espanha (Barcelona) : escotar « tan »

Prononciacion

/ˈtan/, /ˈtan/

Sillabas

tan

Advèrbi

tan

1. tant

Espanhòl Etimologia

Del latin tantus.

Prononciacion

/ˈtan/, /ˈtan/

Sillabas

tan

Advèrbi

tan

1. advèrbi apocòpa de tanto

Francés Etimologia

Benlèu del gallés tanno- « garric »

Prononciacion

/tã/, /tã/

Sillabas

tan

Nom comun

tan

1. Rusca polverizada del garric e autres arbres, qu'on pren pel tractamment dels cuèrs.

Tonkawa Etimologia

→ Etimologia de completar. (Ajustar)

Prononciacion

[?]

Nom comun

tan

1. Coa.

Referéncias

• Harry Hoijer, 1946, Tonkawa, Linguistic Structures of Native America (editor Julius Osgood), p. 289-311, New York, Viking Fund.