rem

rem masculin

1. Mar.Instrument de fusta, de marga long amb una extremitat en forma de pala larga, que servís per far avançar una embarcacion dins l'aiga amb la fòrça dels braces.
2. Esp. Espòrt nautic.

Variantas dialectalas

• rema

Mots aparentats

• remaire
• remar

Traduccions

alemand: Ruder (de) neutre anglés: oar (en) (1), rowing (en) (2) bashquir: ишкәк (ba)

catalan: rem (ca) masculin francés: rame (fr) femenin, aviron (fr) masculin naut sorab: wjesło (hsb) neutre

Catalan Etimologia

Del latin rēmus.

Prononciacion

/rɛm/, /rɛm/ (oriental central), /rəm/, /rəm/, /rɛm/, /rɛm/ (balear), {'pron|rem|ca}} (occidental)

Espanha (Barcelona) : escotar « rem »

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
rem	rems
[rɛm]	[rɛms]

rem masculin

1. Rem.

Derivats

• remar