innocéncia
- Del latin innocentia.
/innusˈensjo̞/, provençau /inusˈensjo̞/
in|no|cén|cia
Nom comun
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| innocéncia | innocéncias |
| [innusˈensjo̞] | [innusˈensjo̞s] |
innocéncia
- Estat de la persona qu’es pas colpabla.
- Estat, qualitat de la persona que commet pas lo mal cientament, qu'es pur e candid.
- Qu'es pas malfasent, que nòi pas.
- Estat de la persona que l’esperit es feble.