broma
- Del grèc ancian βρῶμα.
/ˈbɾumo̞/
Nom comun
broma femenin
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| broma | bromas |
| [ˈbɾumo̞] | [ˈbɾumo̞s] |
- (zoologia) Molusc xilofag que rosega lo fustam de las restancas e de las naus de la familha de las Teredinidae.
|
- (nom 1) latin bruma « solstici d'ivern, ivèrn, temps freg ».
- (nom 2) Del grèc ancian βρῶμα.
- (nom 3) Del grèc ancian βρῶμα, que la naus tocadas mòstran coma la dents salhentas del risolièr
- Central, Balearic /ˈbɾomə/
- Valencia /ˈbɾoma/
Nom comun 1
broma femenin
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| broma | bromes |
Nom comun 2
broma femenin
Nom comun 3
broma femenin
Forma de vèrb
broma
- tresena persona del singular del present de l'indicatiu de bromar
- segoˋda persona del singular de l'imperatiu afirmatiu de bromar
- (nom 1) Del grèc ancian βρῶμα.
- (nom 2) Del grèc ancian βρῶμα, que la naus tocadas mòstran coma la dents salhentas del risolièr
- /ˈbɾoma/
Nom comun 1
broma femenin
| Declinason | |
|---|---|
| Singular | Plural |
| broma | bromes |
Nom comun 2
broma femenin
Forma de vèrb
broma