afirmar

/afiɾˈma/, /afiɾˈma/

França (Bearn) : escotar « afirmar »

Sillabas

a | fir | mar

Vèrb

afirmar

1. Assegurar, sosténer que quicòm es vertadièr.

Traduccions

alemand: behaupten (de) anglés: to affirm (en) catalan: afirmar (ca) espanhòl: afirmar (es)

francés: affirmer (fr) galician: afirmar (pt) italian: affermare (it)

Conjugason

Lengadocian

Infinitiu	afirmar
Gerondiu	afirmant
Participi passat
	singular			plural
masculin	afirmat			afirmats
femenin	afirmada			afirmadas
Mòde indicatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	afirmi afirme[N 1]	afirmas	afirma	afirmam	afirmatz	afirman
Imperfach	afirmavi	afirmavas	afirmava	afirmàvem	afirmàvetz	afirmavan
Preterit	afirmèri	afirmères	afirmèt	afirmèrem	afirmèretz	afirmèron
Futur	afirmarai	afirmaràs	afirmarà	afirmarem	afirmaretz	afirmaràn
Condicional	afirmariái	afirmariás	afirmariá	afirmariam	afirmariatz	afirmarián
Mòde subjonctiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Present	afirme	afirmes	afirme	afirmem	afirmetz	afirmen
Imperfach	afirmèssi	afirmèsses	afirmès afirmèsse	afirmèssem	afirmèssetz	afirmèsson
Mòde imperatiu
nombre	singular			plural
persona	primièra	segonda	tresena	primièra	segonda	tresena
	ieu	tu	el ela	nosautres nosautras	vosautres vosautras	eles elas
Afirmatiu	—	afirma !	—	afirmem !	afirmatz !	—
Negatiu	—	afirmes pas !	—	afirmem pas !	afirmetz pas !	—
Nòtas
↑ Èst e nòrd-èst (Cevena, monpelhierenc, Gavaudan, orlhagués, nòrd-Roergue)