Petsjenga

Området var opphavleg ein del av eit felles norsk og russisk skatteland, men 14. mai 1826 vart grensekonvensjonen mellom Noreg-Sverige og Russland underteikna i St. Petersburg. Grensestrekninga over land mellom Noreg og Russland var dermed avklart utan samanstøytar.

Etter det russiske nederlaget i første verdskrigen vart Petsjenga overført til Finland, i samsvar med fredsavtalen i Dorpat 14. oktober 1920. Året etter vart det funne store nikkelførekomstar i området, og desse vart frå 1935 utvunne av canadiske og franske gruveselskap. For å lette tilkomsten vart det bygt veg frå Sodankylä i Lappland til Petsjenga.

Under vinterkrigen stod slaget om Petsjenga i perioden 30. november 1939-12. mars 1940. Krigen enda med sovjetisk siger, og sovjetstyrkar inntok heile området. Under fredsforhandlingane i Moskva i 1940 måtte Finland avstå vestre del av Fiskarhalvøya.

Området vart okkupert av tyske styrkar, med utgangspunkt i Kirkenes, under Operasjon Barbarossa og var under tysk okkupasjon under kampane på murmanskfronten. Etter den tyske tilbaketrekkinga i 1944 vart Petsjenga okkupert av Den raude arméen og formelt avstått til Sovjetunionen innanfor Paristraktatane i 1947.

 

I byen Petsjenga låg det ortodokse Petsjengaklosteret. Under framhaldskrigen vart klosteret evakuert til Savolaks, saman med klosteret som hadde lege på øya Valamo i Ladoga. I Savolaks vart dei samla under namnet Nye Valamo kloster.

Berggrunnen høyrer til Petsamo-supergruppa i Aust-Finnmarks grunnfjellsområde. Petsamo-supergruppa består av grønsteinar med eit basalkonglomerat under.

Petsjenga er aktuelt ilandføringsområde for gass frå det russiske Sjtokmanfeltet.

• Samiske stadnamn i Russland

  Commons har multimedium som gjeld: Petsjenga

• Kart Arkivert 2007-08-23 ved Wayback Machine.