Equinor

Den norske stats oljeselskap A/S Statoil (1972–2001) vart oppretta ved eit samrøystes vedtak i Stortinget den 14. juni 1972.^[8] Den politiske motivasjonen bak vedtaket var ynske om ei norsk deltaking i oljeutvinninga frå starten av, gjennom eit statsselskap. Ein såg det som sentralt å byggja opp kompetanse kunne danna grunnlag for ein nasjonal oljeindustri. Frå føremålsparagrafen til statsoljeselskapet: Statoil skal selv, eller gjennom andre selskap, «drive undersøkelser etter og utvinning, transport, foredling og markedsføring av petroleum og avledede produkter».^[9]

Så tidleg som i 1973 starta selskapet arbeid for å sikra seg petrokjemisk industri. Etter lobbyverksemd og oppkjøp sat Statoil i 1980 som heileigar av Rafnes-anlegget i Bamble kommune, i tillegg til delt eigarskap saman med Norsk Hydro i Mongstad-raffineriet på Mongstad. Norsk Hydro selde sin eigardel til Statoil. Statoil satsa sterkt på oppgradering av oljeraffineriet. Prosjektet enda med meir enn 100 % overskriding eller om lag 6 milliardar i ekstrarekning til staten.

Etter dette stod Statoil ansvarleg for fleire utbyggingsprosjekt. Dei største prosjekta var offshore produksjonsanlegg på Gullfaksfeltet, Sleipnerfeltet og Åsgardfeltet.

I første fase av Sleipner-utbygginga sokk den første plattforma til botnar og vart skrota. Åsgard-ubygginga gav kring 18 milliardar kroner i kostnadssprekk.^[10]

År 2001 markerte eit skilje i norsk oljeindustripolitikk då staten delprivatiserte Statoil med eit sal av om lag 18 % av aksjekapitalen.^[11]

StatoilHydro (2007–2009) vart det nye namnet etter at Statoil vart fusjonert med Norsk Hydro si avdeling for petroleumsverksemd den 1. oktober 2007. Statoil-sjefen Helge Lund var framleis konsernsjef, medan Eivind Reiten frå Norsk Hydro vart styreformann. Reiten gjekk etter kort tid av som styreformann, og Marit Arnstad tok over. Ved fusjonen i 2007 hadde selskapet 31 000 tilsette i 40 land.

Den 1. november 2009 vart namnet endra til Statoil igjen.^[12]

Statoil ASA (2009–2018) vart namnet på det nye delprivatiserte, norskregistrerte olje- og gasselskapet. Statoil ASA fekk nokre skandaleoppslag, til dømes ei korrupsjonssak i Iran. Verksemda for drivstoff og detaljhandel vart skilt ut i eit nytt selskap Statoil Fuel & Retail og børsnotert frå 22. oktober 2010, der Statoil heldt 54 % av aksjene.^[13] Det nye selskapet har rett til å bruke varemerket Statoil og drope-logoen fram til september 2019. I juni 2012 fekk Statoil Fuel & Retail ein ny majoritetseigar ved at det kandadiske Alimentation Couche-Tard kjøpte over 80 % av aksjene, inkludert alle Statoil sine aksjer i selskapet.^[14]

I 2013 vart Statoil sitt anlegg i In Amenas i Algerie utsett for eit terroråtak der fire nordmenn vart drepne.^[15][16]

Den 16. mai 2018 endra selskapet namn til Equinor. Det nye namnet skulle betre spegla deira utvikling og identitet for framtidige generasjonar.^[17] Namnet skulle visa til selskapet si nye retning om å satsa på meir fornybar energi i tillegg til petroleumsverksemda.^[18] Equi- skulle visa til «equal», «equality» og «equilibrium» (likskap, likeverd og balanse), og -nor skulle visa til Noreg/norsk. Namnet vekte oppsikt blant tilsette i selskapet og det norske folk.^[19][20]

• Offisiell nettstad  
• OSE: STL
• Vår historie i equinor.com
• Kort om Equinor i equinor.com
    Denne økonomiartikkelen som har med Noreg å gjere, er ei spire. Du kan hjelpe Nynorsk Wikipedia gjennom å utvide han.