Ola A. Strand
 | Ikkje omsett: Denne artikkelen er ikkje ferdig omsett frå bokmål enno. Hjelp oss gjerne med å gjera omsetjinga ferdig! |
 | Denne artikkelen treng referansar for verifikasjon. |
 | Opprydding: Denne artikkelen kan ha godt av ei opprydding. Sjå korleis du redigerer ei side og stilmanualen for hjelp. |
Ola Asleson Strand (24. juli 1859–20. november 1945) var ein norsk gründer og spelemann frå Ål i Hallingdal.
Strand var son av Asle Tolleivsson Halvorsgarden Strand (1809—1889) og Sigrid Tolleivsdtr. Bjella (1814—1887)[1]
Ola og broren Tolleiv d.y. var fyrst i Oslo og lærte om mekanikk. Deretter vart det nokre år i Amerika frå 1880. Ola kjøpte med seg den fyrste maskinhamaren i landet (driven med vasskraft), og bygde Vangesmia då han kom heim att. Frå Telemark henta han ljåsmeden Hans Kåsalien. Det var opptil fem mann i arbeid i smia. Det viste seg å vera vanskeleg å konkurrere med ljåsmedane i Hol. Men Vangeplogane fekk eit svært godt ry. Dessutan smidde han hestehelder. Etter kvart kom ljåsmedane i Tinn til Ål for å lære maskinsmiing.
I 1889 fekk Ola 300 kr i stipend frå Industridepartementet for å reise til den internasjonale utstillinga for “Kunst, Agerbrug og Industri” i Paris. I 1896 selde Ola frå langstølen på Rødungen, og i 1900 vart Rimeberget frådelt. Jakt- og fiskerett vart fråseld til Randen i 1906. Ola Aslesson vart beskriven slik i 1900: “Mekanikus. Eier og arbeider ved ljåfabrik for egen regning, gaardbruger.” Vidare hadde Ola kverna i Ylifossen o.a., og fiskeoppdrett (klekkjeri ved olla oppe i Rimehagane). I 1900 delte Ola frå Bergo, bnr. 32 til Lars Bråten. Ei gamal loftsstugu har truleg fylgt med på kjøpet.
I 1903 brann smia og heile lageret. Ingen ting var forsikra, og Ola var ruinert. Han tok då to år i Amerika att for å koma seg på fote økonomisk. Heime sat kona med åtte barn og venta. Ola kom heim då Ylifossen kunne seljast.
Ola var også ein god spelemann og fotograf. I 1907 kjøpte han fotoapparat hjå pastor Opsata, som var heim att ein tur frå Amerika. Ola (delvis også sonen Steen) fotograferte mykje både frå rallarlivet og bygginga av Bergensbanen, og noko frå bygdeliv elles. Samlinga er no i Bygdearkivet.
Ola A Strands lærte å spele av Sevat Tønder. Dette er dokumentert i intervjuet med Strand i Hallingdølen i oktober 1940. På spørsmål om han hadde nokon lærarmeister nemner Strand Sevat Tønder: «»Av ein bokbindar i Kristiania, som det heitte den gongen, lærte eg og bror min nokså mykje. Han heitte Tønder og var frå Vats. Eg hugsar han spela sers mjukt og fint». (Kjelde: Hallingdølen 31.10.1940). Sevat Tønder het opphavleg Sevat Embrikson Medgard Thoen, men bytte namn til Tønder. Han vart fødd i Vats i Ål 15.11.1838. Foreldra hans var Embrik Sevatson Thon, gift med Gunhild Solvesdtr. Medgard Dokk. Tønder gjekk i lære som bokbindar i Oslo, truleg frå rundt midten av 1850-åra. Etter avslutta læretid dreiv Tønder som bokbindar i Oslo inntil han døydde i 1903; Han var såkalla linjerar hos Clausen på Jernbanetorget. Ein vet frå Arne Bjørndals nedteikningar i samtalar med Ola A Strand at Tønder hadde fela hengande der hos Clausen på Jernbanetorget, og at Myllarguten kom innom og spelte for Tønder dei gongene han opptredde på Kristianiamarknaden.
«Den fyrste Ola og Tolleiv lære av var Asle-Knut (1794—1881)», skriver Hans Nestegard i ein artikkel i Spelemannsbladet nr 1 1953, -«uppigarde på Strand som var beste spelemannen i øvre Hallingdal i si tid. Dei var nære skyldfolk». Og det gir nok meining at dei lærte av Asle-Knut reint tidsmessig. Torleiv lærte også spel av Knut Skøro 1822—1894, opphavleg frå Hol, og frå Gudbrand Østen (Østen Olsen Gudbrandsplass, 24.01.1815 - 1898, WI, USA).
I Folk og fortid i Hol kan vi lese om da Ola og Torleiv Strand reiste til Amerika: «Ola og Tolleiv Strond reiste til Amerika. Skoren var på Strond då dei reiste. Ola hadde sett seg i vogna og heldt på køyre av stad. Best det var steig han ur og kom attende, — dei trudde det var for å seia noko viktig til sine. Nei, han gjekk bort til Skøren og nemnde eit par slåttar, at dei måtte han lære i frå seg, så dei ikkje vart gløymde! Og så for han — til Amerika!». Det er da ikkje sannsynleg at Tolleiv sat i vogna, sidan han drog til Amerika før Ola.[2]