Hagen i Eden

Hagen i Eden (hebraisk גַּן עֵדֶן, Gan ʿEdhen) er ein sæl hage som ifølge den jødiske og kristne skapingsforteljinga blei skapt av Gud for dei første menneska, Adam og Eva. Han er særleg skildra i Første Mosebok.^[1] Forteljinga om hagen endar med at Adam og Eva et av kunnskapstret midt i hagen, og blir forviste derfrå.^[2]

Staden blir også likna med eit komande Paradis eller eit «nytt Israel» i seinare tekstar.^[3] Innan islam blir paradiset ein kan oppnå etter døden kalla Jannat ‘Adn (جنة عدن), 'Hagen i Eden' eller berre Jannah, 'Hagen'.^[4] Rabbanittisk jødedom skil derimot mellom eit jordisk og eit himmelsk eden.^[5] I kristen teologi er syndefallet ein sentral del av forteljinga om hagen i Eden.^[6]

Opphavet til namnet «Eden» er omstridd. Ei truleg forklaring er at det kjem frå semittisk ˁdn som tyder 'grøderik' eller 'velvatna'. Namnet liknar også nyare hebraiske ord som tyder 'ynde, vellyst'. Ei anna forklaring er at det stammar frå akkadisk edinnu som tyder 'slette'.^[7]

Første Mosebok fortel at Gud skapte ein fruktbar hage til menneskja og sette dei til å dyrka og passa han. Dei blei formante om å ikkje eta frukt av kunnskapstreet som stod midt i hagen. Den listige slangen lokkar likevel kvinna til å eta frukta, slik at ho kan «bli som Gud og kjenna godt og vondt.» Eva gav vidare frukt til Adam. Frukta gjorde at dei forstod at dei var nakne, og dei kledde seg med fikenblad.^[2]

Gud oppdaga at Adam og Eva hadde ete av treet. Slangen og menneska blei forbanna, og Adam og Eva blei forviste. Hagen i Eden og livsens tre blei sett vakt over av kjerubar med flammande sverd.^[2]

Det er gjort fleire forsøk på å plassera hagen i Eden geografisk. I Første Mosebok blir det fortald at elva som gjev vatn til hagen deler seg i fire: Pisjon, Gihon, Hiddekel og Eufrat. Pisjon er ofte blitt identifisert med Nilen, men Josefus meinte elva var Ganges. Gihon er ofte blitt tolka som Karkheh eller Karun, to elver som deler utløp med Eufrat og Tigris i Iran. Hiddekel er Tigris, medan Eufrat er kjend til våre dagar.

Stader som Babylonia, seinare kjend for sine grøderike hengande hagar, fjella i Armenia, Dilmun i Bahrain og «ei slette i aust» er populære plasseringar av hagen i Eden.^[8]

• Dilmun
• Gullalder
• Jannah
• Lilith

• Mennesket i Edens hage i Første Mosebok^{[daud lenkje]}