[go: up one dir, main page]

  • y'a
  • samentrekking van il y a, waarbij 'il y' in 'y' overgaat; dit y'a verschilt dus wezenlijk van het "y a" in "il y a" of "y a-t-il"

y'a

  1. (informeel) er is
    «Heureusement y'a l'amour.»
    Gelukkig is er liefde. [1]
  • y’a (met de officieel voorgeschreven, in het Nederlands niet gangbare vorm van de apostrof)
  • Deze samentrekking kent niet omkering van onderwerp en persoonsvorm die in vragende zinnen normaal is: "y'a quelqu'un?" komt dus overeen met "y a-t-il quelqu'un?"