verbeten

• Geluid:  verbeten    (hulp, bestand)

• ver·be·ten

• In de betekenis van ‘met inspanning ingehouden’ voor het eerst aangetroffen in 1605 ^[1]
• vervoeging van verbijten: de stam met de uitgang -en, zonder ge- vanwege voorvoegsel (is gelijk aan de onbepaalde wijs) maar met een klinkerwisseling ij-ee (IPAː /ɛi/ - /e/)

verbeten

1. ingehouden met moeite
2. fanatiek, met grote inspanning

verbeten

1. meervoud verleden tijd van verbijten
   

   • Wij verbeten. 
     
   • Jullie verbeten. 
     
   • Zij verbeten. 

2. voltooid deelwoord van verbijten

• Het woord verbeten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "verbeten" herkend door: