vaag

• Geluid:  vaag    (hulp, bestand)

• vaag

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘onduidelijk’ voor het eerst aangetroffen in 1798 ^{[1] [2] [3]}

vaag

1. iets wat niet duidelijk is, niet scherp omlijnd

   ▸ Iedereen hield zijn adem in toen Christa's sombere ogen in de spiegel keken en iedereen ademde opgelucht uit toen er een vage maar gemeende glimlach op haar gezicht verscheen.^[4]

• onduidelijk, wazig

• onbestemd, onnauwkeurig, wollig

• vaaggrond, vaagheid, vaaglijk, vaagweg, vagelijk, vagevuur, vervagen

vaag

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van vagen
   

   • Ik vaag. 

2. gebiedende wijs van vagen
   

   • Vaag! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van vagen
   

   • Vaag je? 

• Het woord vaag staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "vaag" herkend door: