trinquer
- Ontleend aan Duits trinken.
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| infinitief | verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| trinquer /tʁɛ̃ke/ |
trinqais /tʁɛ̃kɛ/ |
trinqué /tʁɛ̃ke/ |
| eerste groep | volledig | |
trinquer
- onovergankelijk toosten, een heildronk uitbrengen, op iets of iemand drinken
- onovergankelijk (figuurlijk) schade, nadeel lijden