plassen

 

• Geluid:  plassen    (hulp, bestand)

• plas·sen

• In de betekenis van ‘urineren’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1950 ^[1]
• In de betekenis van ‘in water bewegen, klotsen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1599 ^[1]

plassen

1. inergatief via de urinebuis vloeibare lichamelijke afvalstoffen lozen

   • Hij heeft per ongeluk in zijn broek geplast. 

   ▸ Ze waren naar buiten gegaan om te plassen maar werden daar plotseling omringd door een blauwe lichtbol.^[2]

2. onovergankelijk zich bewegen in een vloeistof (meestal water)

   • De riemen plasten door het water. 

3. onovergankelijk (van water of een andere vloeistof) zich in grote stromen uitstorten

   • Het water plaste door de keuken. 

4. onovergankelijk (m.n. van water) opspatten
5. onovergankelijk (m.n. van water) klateren
6. onovergankelijk, (huishouden) met behulp van water iets schoonmaken; in deze betekenis vooral in de uitdrukking [zij houden van] wassen en plassen (waarbij het soms ook bet. 1 kan gaan)
7. onovergankelijk (in combinatie met  door vz ) waden

• [1] pissen,  sassen ww  [2], urineren,  wateren ww  [1], zeiken [2]
• [2]  klotsen ww  [1]
• [3], [4]  klotsen ww  [2]

[1] "via de urinebuis vloeibare lichamelijke afvalstoffen lozen"

• Tegen de wind in plassen

[2] "zich bewegen in/door een vloeistof"

• In bloed plassen

de plassen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord plas

• Het woord plassen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "plassen" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈplɑsən /

• plas·sen

plassen

1. nominatief bepaald mannelijk enkelvoud van plass

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈplɑsən /

• plas·sen

plassen

1. nominatief bepaald mannelijk enkelvoud van plass