kronkel

• Geluid:  kronkel    (hulp, bestand)

• kron·kel

• In de betekenis van ‘sterke kromming’ voor het eerst aangetroffen in 1599 ^[1]
• ^[2]

de kronkel m

1. herhaaldelijk sterk gekromde lijn of vorm

   • Simon Carmiggelt publiceerde columns onder het pseudoniem Kronkel 

• darmkronkel, gedachtekronkel, hersenkronkel

kronkel

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kronkelen
   

   • Ik kronkel. 

2. gebiedende wijs van kronkelen
   

   • Kronkel! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kronkelen
   

   • Kronkel je? 

• Het woord kronkel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kronkel" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.