krom

• Geluid:  krom    (hulp, bestand)
• IPA: / krɔm / (1 lettergreep)

• krom

• In de betekenis van ‘gebogen’ voor het eerst aangetroffen in 875 ^[1]
• van Middelnederlands: crom en Oudnederlands: crumb; cognaat met Fries: krom of krûm en Duits: krumm, alle met de betekenis "niet recht, met bochten"

krom

1. niet recht

   • Zo krom als een banaan. 

2. (figuurlijk) ondeugdelijk, onlogisch

   • Een kromme redenering. 

• gebogen, onrecht, scheef

• recht

• kromme

• recht praten wat krom is

• krom als een hoepel

• zich krom lachen

• zich krom werken

• ergens kromme tenen van krijgen

• geld dat stom is, maakt recht wat krom is

krom

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van krommen
   

   • Ik krom. 

2. gebiedende wijs van krommen
   

   • Krom! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van krommen
   

   • Krom je? 

• Het woord krom staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "krom" herkend door:

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /krom/

• krom

• van Oudnederlands: crumb; cognaat met Nederlands: krom en Duits: krumm, alle met de betekenis "niet recht, met bochten"

krom

1. krom, niet recht

• krûm

• rjocht

krom

1. (element) chroom

krom

1. (element) chroom

krom

1. chromen