knopen

• Geluid:  knopen    (hulp, bestand)

• kno·pen

• afgeleid van knoop met het achtervoegsel -en ^[1]

knopen

1. overgankelijk een vastzittende lus in een koord, draad of touw maken

   • Hij was het net aan het knopen. 

• lassen, lijmen, plakken, rijgen, ritsen, splitsen, vlechten

• Knoop dat in je oren!

• De eindjes (stukjes touw) aan elkaar knopen.

de knopen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord knoop

• Het woord knopen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "knopen" herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.