[go: up one dir, main page]

Stephan Van der Heyden: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Nieuw club toegevoegd
 
(20 tussenliggende versies door 3 gebruikers niet weergegeven)
Regel 10:
| been = [[Linksvoetig|Links]]
| huidigeclubfunctie =
| functie =
| positie = [[Middenvelder|Linkermiddenvelder]]
| jeugdjaren = {{0}}{{0}}{{0}}{{0}}–1987
Regel 20:
| interlandteam = {{BELf}}
| interlandwedstrijden(goals) = 4{{0|00}}(0)
| trainersjaren = 2009 <br /> 2010–2011 <br /> 2013–2017 <br /> 2017–2018 <br /> 2018–2021 <br /> 2021–2022<br />2023–
| getraindeclubs = {{BE-VLAG}} [[KSK Beveren (mannen)|SK Beveren]] (assistent) <br /> {{BE-VLAG}} [[KSC Lokeren]] (assistent) <br /> {{BE-VLAG}} [[Club Brugge]] (assistent) <br /> {{MK-VLAG}} [[Vardar Skopje]] (assistent) <br /> {{JO-VLAG}} [[Jordaans voetbalelftal (mannen)|Jordanië]] (assistent) <br /> {{IN-VLAG}} [[Kerala Blasters FC]] (assistent) <br /> {{XS-VLAG}} [[Glasgow Rangers FC]] (assistent)
}}
'''Stephan Van der Heyden''' ([[Sint-Gillis-Waas]], [[3 juli]] [[1969]]) is een gewezen [[België|BelgischeBelgisch]] voetballer, die speelde als [[Middenvelder|linkshalf]]. Hij voetbalde onder meer voor [[KSK Beveren]], [[Club Brugge]] en, [[Roda JC]] en [[Germinal Beerschot]]. Hij speelde ook vier keer voor de [[Belgisch voetbalelftal (mannen)|Rode Duivels]].
 
Van der Heyden is Oost-Vlaming en afkomstig uit het [[Waasland]], maar hij is geen familie van gewezen Club Brugge-verdediger en Oost-Vlaming [[Peter Van der Heyden]] die afkomstig is uit de [[Denderstreek]].
 
== Spelerscarrière ==
Stephan Van der Heyden begon op jonge leeftijd te voetballen bij de jeugd van [[Sporting Sint-Gillis-Waas]]. Al snel volgde de overstap naar [[KSK Beveren]], waar hij in [[1987]] debuteerde in de A-kern. Bij Beveren werd de linkermiddenvelder een ploegmaat van o.a. [[Peter van Vossen]], [[Geert De Vlieger]] en [[Edwin van Ankeren]].

In 1991 versierde Van der Heyden een transfer naar [[Club Brugge]]. Hij was een van de vele nieuwkomers dat seizoen. Ook [[Marc Schaessens]], [[Paul Okon]] en trainer [[Hugo Broos]] trokken dat jaar naar [[Brugge]]. Een van Van der Heydens eerste wedstrijden voor blauw-zwart was de [[Belgische Supercup 1991|Belgische Supercup van 1991]] tegen [[RSC Anderlecht]]. Club Brugge won na penalty's.
 
Van der Heyden werd een vaste waarde op de linkerflank van Club Brugge. Zonder al te veel moeite hield hij [[Dominique Vanmaele]] uit de ploeg. Bovendien werd hij in 1991 ook voor het eerst opgeroepen voor de [[Belgisch voetbalelftal (mannen)|nationale ploeg]].
 
VanDe der Heyden werd een vaste waarde op de linkerflank van Club Brugge. Zonder al te veel moeite hield hij [[Dominique Vanmaele]] uit de ploeg. Bovendien werd hij in 1991 ook voor het eerst opgeroepen voor de [[Belgisch voetbalelftal (mannen)|nationale ploeg]]. Hijmiddenvelder mocht van bondscoach [[Paul Van Himst]] naar het [[Wereldkampioenschap voetbal 1994|WK 1994]] in de [[Verenigde Staten]]. Hij was een van de zeven spelers van Club Brugge in de selectie. Van der Heyden werd met Club Brugge kampioen in 1992 en 1996 en won de Beker van België in 1995 en 1996. In z'n laatste seizoen kwam hij minder aan spelen toe en verhuisde hij naar het [[Nederland]]se [[Roda JC]].
 
In z'n laatste seizoen bij Brugge kwam hij minder aan spelen toe en verhuisde hij naar het [[Nederland]]se [[Roda JC]]. Bij Roda JC werd Van der Heyden een vaste pion en in 1997 won hij de [[KNVB beker]]. In 1997 werd hij voor één seizoen eigendom van het [[Frankrijk|Franse]] [[Lille OSC]], om vervolgens terug te keren naar Roda. Na drie seizoenen keerde hij terug naar [[België]].
Van der Heyden werd een vaste waarde op de linkerflank van Club Brugge. Zonder al te veel moeite hield hij [[Dominique Vanmaele]] uit de ploeg. Bovendien werd hij in 1991 ook voor het eerst opgeroepen voor de [[Belgisch voetbalelftal (mannen)|nationale ploeg]]. Hij mocht van bondscoach [[Paul Van Himst]] naar het [[Wereldkampioenschap voetbal 1994|WK 1994]] in de [[Verenigde Staten]]. Hij was een van de zeven spelers van Club Brugge in de selectie. Van der Heyden werd met Club Brugge kampioen in 1992 en 1996 en won de Beker van België in 1995 en 1996. In z'n laatste seizoen kwam hij minder aan spelen toe en verhuisde hij naar het [[Nederland]]se [[Roda JC]].
 
Bij Roda JC werd Van der Heyden een vaste pion en in 1997 won hij de [[KNVB beker]]. In 1997 werd hij voor één seizoen eigendom van het [[Frankrijk|Franse]] [[Lille OSC]], om vervolgens terug te keren naar Roda. Na drie seizoenen keerde hij terug naar [[België]]. In 1999 werd voetbalclub [[Germinal Beerschot]] opgericht. [[Franky Van der Elst]], een gewezen ploegmaat van Van der Heyden bij Club Brugge en de nationale ploeg, haalde hem dat jaar naar Germinal Beerschot. Maar Van der Heyden kon er niet schitteren want de linkermiddenvelder sukkelde met verschillende blessures. Uiteindelijk werd hij zelfs naar de B-kern verwezen. In 2001 zei hij het profvoetbal definitief vaarwel. Hij ging nog wel even voetballen voor het kleinere [[Cappellen FC]].
 
== Trainerscarrière ==
Regel 37 ⟶ 45:
In september 2017 ging Van der Heyden aan de slag als assistent bij de Macedonische kampioen [[FK Vardar Skopje]], waar [[Čedomir Janevski]] net hoofdcoach was geworden.<ref>[https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20170906_03056400 Stephan Van Der Heyden (ex-Club) trekt als assistent-coach naar Macedonië] Het Nieuwsblad, 6 september 2017</ref> Janevski en Van der Heyden maakten het seizoen uiteindelijk niet af bij Vardar Skopje, dat dat seizoen tweede eindigde op ruime afstand van kampioen [[FK Shkëndija 79 Tetovo]].
 
In oktober 2018 werd Van der Heyden de rechterhand van gewezen Club Brugge-ploegmaat [[Vital Borkelmans]] bij [[Jordaans voetbalelftal (mannen)|Jordanië]].<ref>[https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20181001_03799167 Vital Borkelmans kiest voor Belgische assistent bij Jordanië] Het Nieuwsblad, 1 oktober 2018</ref> Samen namen ze deel aan de [[Aziatisch kampioenschap voetbal 2019 (hoofdtoernooi)|Asian Cup 2019]]. Onder hun leiding werd Jordanië groepswinnaar in een groep met [[Australisch voetbalelftal (mannen)|Australië]], [[Palestijns voetbalelftal (mannen)|Palestina]] en [[Syrisch voetbalelftal (mannen)|Syrië]].<ref>[https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20190119_04113472 Vital Borkelmans stunt met Jordanië in Asia Cup: “In België hebben ze me genoeg uitgelachen”] Het Nieuwsblad, 19 januari 2019</ref> In de achtste finale sneuvelde Jordanië pas na strafschoppen tegen [[Vietnamees voetbalelftal (mannen)|Vietnam]].<ref>[https://sporza.be/nl/2019/01/28/borkelmans-na-asian-cup/ Borkelmans na Asian Cup: "Het was alsof we het WK voetbal gewonnen hadden"] Sporza, 28 januari 2019</ref> Na afloop van het toernooi kregen ze een contractverlenging van vier jaar.<ref>[https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20190126_04133314 Vital Borkelmans en Stephan Van Der Heyden verlengen contract bij Jordanië met vier jaar na knappe prestaties op Asian Cup] Het Nieuwsblad, 26 januari 2019</ref> Na de niet-kwalificatie van Jordanië voor het [[Wereldkampioenschap voetbal 2022|WK 2022]] kwam er een einde aan het Jordaanse avontuur van Borkelmans en Van der Heyden.<ref>[https://sporza.be/nl/2021/06/16/vital-borkelmans-neemt-ontslag-als-bondscoach-bij-jordanie/ Vital Borkelmans neemt ontslag als bondscoach van Jordanië] Sporza, 16 juni 2021</ref><ref>[https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20210621_94323558 Vital Borkelmans reageert op ontslag als bondscoach van Jordanië: “Volgende opdracht liever dichter bij huis? Zeker niet”] Het Nieuwsblad, 21 juni 2022</ref>
 
In november 2021 trok Van der Heyden naar [[India]], waar hij bij eersteklasser [[Kerala Blasters FC]] de assistent werd van hoofdtrainer [[Ivan Vukomanović]].<ref>[https://doorfansvoorfans.org/2021/11/16/stephan-van-der-heyden-wordt-assistent-van-ivan-vukomanovic-bij-kerala-blasters-fc/ Stephan Van der Heyden wordt assistent van Ivan Vukomanović bij Kerala Blasters FC] Door Fans Voor Fans, 16 november 2021</ref> In de zomer van 2022 besloot hij zijn contract er niet te verlengen.
 
Als hulptrainer bij het Schotse Glasgow Rangers FC wacht hem nieteen nieuwe uitdaging onder kersvers hoofdtrainer [[Philippe Clement]]. Na een slechte seizoenstart in de Schotse competitie waar de Rangers slechts vier keer in zeven wijdstrijden konden winnen en de desastreuse voorronde van de Champions League waar ze roemloos onderuit gingen tegen [[PSV (voetbalclub)|PSV Eindhoven]] was Michael Beale aan de kant geschoven. Het bestuur koos dus voor het Belgische duo om de Rangers naar de 56ste landstitel te leiden.<ref>{{Citeer web |url= https://www.hln.be/buitenlands-voetbal/ambitieuze-philippe-clement-voorgesteld-bij-rangers-ik-ben-geen-tovenaar~ab77ce8c/?referrer=https%3A%2F%2Fwww.google.com%2F|titel= Ambitieuze Philippe Clement voorgesteld bij Rangers: “Ik ben geen tovenaar”|auteur= Faesen Bob|uitgever= Het Laatste Nieuws|datum= 17 oktober 2023|bezochtdatum=2023-10-19}}</ref>
 
==Erelijst==