[go: up one dir, main page]

Wereldkampioenschap voetbal 1990 (kwalificatie UEFA)

kwalificatie UEFA

32 teams werden over 7 groepen verdeeld, 13 teams zouden zich kwalificeren voor het wereldkampioenschap voetbal 1990.

WK voetbal kwalificatie 1990
Kwalificatie UEFA
landen van de UEFA
landen van de UEFA
Toernooi-informatie
Datum 21 mei 1988 – 18 november 1989
Teams 32 (van 1 confederatie)
Toernooistatistieken
Wedstrijden 116
Doelpunten 289  (2,49 per wedstrijd)
Navigatie
Vorige     Volgende
Portaal  Portaalicoon   Voetbal
  • Groep 1, 2 en 4: 4 teams, de groepswinnaar kwalificeert zich en de 2 beste tweedes.
  • Groep 3, 5, 6 en 7: 5 teams, de groepswinnaar en de nummer 2 kwalificeren zich.

Gekwalificeerde landen

bewerken
FIFA-lid Confederatie Kwalificatie Aantal dln.
(inclusief 1990)
Dln.
op rij
Eerste
dln.
Laatste
dln.
Titels
(exclusief 1990)
Beste
prestatie
Vlag van Italië  Italië UEFA Gastland 12e 8 1934 1986 3 Winnaar
Vlag van Roemenië  Roemenië UEFA Winnaar groep 1 5e 1 1930 1970 0 Groepsfase
Vlag van Zweden  Zweden UEFA Winnaar groep 2 8e 1 1934 1978 0 Tweede
Vlag van Engeland  Engeland UEFA Tweede groep 2 9e 3 1950 1986 1 Winnaar
Vlag van Sovjet-Unie  Sovjet-Unie UEFA Winnaar groep 3 7e 3 1958 1986 0 Vierde
Vlag van Oostenrijk  Oostenrijk UEFA Tweede groep 3 6e 1 1934 1982 0 Derde
Vlag van Nederland  Nederland UEFA Winnaar groep 4 4e 1 1934 1986 0 Tweede
Vlag van Duitsland  Duitsland UEFA Tweede groep 4 12e 10 1934 1986 2 Winnaar
Vlag van Joegoslavië (1943-1992)  Joegoslavië UEFA Winnaar groep 5 8e 1 1930 1982 0 Vierde
Vlag van Schotland  Schotland UEFA Tweede groep 5 7e 5 1954 1986 0 Groepsfase
Vlag van Spanje  Spanje UEFA Winnaar groep 6 8e 4 1934 1986 0 Vierde
Vlag van Ierland  Ierland UEFA Tweede groep 6 1e 1 n.v.t. n.v.t. n.v.t. n.v.t.
Vlag van België  België UEFA Winnaar groep 7 8e 3 1930 1986 0 Vierde
Vlag van Tsjecho-Slowakije  Tsjecho-Slowakije UEFA Tweede groep 7 8e 1 1934 1982 0 Tweede

Potten en loting

bewerken

De loting vond plaats in Zürich, Zwitserland, op 12 december 1987. De deelnemende landen werden verdeeld over 5 potten. De landen die zich uiteindelijk zouden kwalificeren zijn vetgedrukt in deze tabel.

Pot A Pot B Pot C Pot D Pot E

Vlag van Bondsrepubliek Duitsland  West-Duitsland
Vlag van Engeland  Engeland
Vlag van Spanje  Spanje
Vlag van Sovjet-Unie  Sovjet-Unie
Vlag van Denemarken  Denemarken
Vlag van België  België
Vlag van Frankrijk  Frankrijk

Vlag van Bulgarije (1971-1990)  Bulgarije
Vlag van Nederland  Nederland
Vlag van Polen  Polen
Vlag van Duitse Democratische Republiek  Duitse Democratische Republiek
Vlag van Portugal  Portugal
Vlag van Schotland  Schotland
Vlag van Hongarije  Hongarije

Vlag van Roemenië (1965-1989)  Roemenië
Vlag van Zweden  Zweden
Vlag van Wales  Wales
Vlag van Noord-Ierland  Noord-Ierland
Vlag van Oostenrijk  Oostenrijk
Vlag van Tsjecho-Slowakije  Tsjecho-Slowakije
Vlag van Joegoslavië (1943-1992)  Joegoslavië

Vlag van Ierland  Ierland
Vlag van Griekenland  Griekenland
Vlag van Zwitserland  Zwitserland
Vlag van Finland  Finland
Vlag van IJsland  IJsland
Vlag van Noorwegen  Noorwegen
Vlag van Albanië (1946-1992)  Albanië

Vlag van Turkije  Turkije
Vlag van Malta  Malta
Vlag van Luxemburg  Luxemburg
Vlag van Cyprus  Cyprus

Groepen en wedstrijden

bewerken
Legenda
 Geplaatst voor het hoofdtoernooi.

Groep 1

bewerken

Groep 1 werd vooraf gezien als een vrij open strijd, waarbij alle vier landen vooraf kansen leken te hebben zich te plaatsen. Belangrijkste kanshebbers op de ticket waren Denemarken, een land met een vrij oude selectie, dat een slecht EK achter de rug had en het land in opkomst Roemenië. De Denen begonnen teleurstellend met gelijke spelen tegen Griekenland en Bulgarije, maar herstelde zich met een 2-0 overwinning in Sofia en een ouderwetse voetbalshow in de thuiswedstrijd tegen de Grieken: 7-1. Inmiddels had Michael Laudrup gezelschap gekregen van zijn eveneens getalenteerde broer Brian Laudrup. Opvallend in deze groep was de laatste plaats van Bulgarije, ondanks de aanwezigheid van het aanstormende talent Hristo Stoitsjkov. Voor de confrontaties tegen Roemenië had Denemarken één punt achterstand, er kon maar één ploeg zich plaatsen voor het WK, omdat de nummers twee van de andere groepen met vier deelnemers meer punten hadden. Denemarken overklaste Roemenië in Kopenhagen met onder andere twee doelpunten van Brain Laudrup en de bij PSV Eindhoven spelende Flemming Povlsen. Roemenië maakte een stroeve indruk, maar wist dat het alles nog in eigen hand had in de thuiswedstrijd. Routinier Søren Lerby werd bij de Denen weer opgeroepen na een prima Europa Cup wedstrijd tegen Steaua Boekarest voor PSV, de hofleverancier van de Roemeense ploeg. Denemarken nam de leiding via opnieuw Povlsen, maar Roemenië trok de wedstrijd naar zich toe en won met 3-1 dankzij twee doelpunten van Balint en de latere speler van Feyenoord Ioan Sabău. Smet op de wedstrijd was de rode kaart van sterspeler Gheorghe Hagi, die daardoor voor de eerste wedstrijd in Italië geschorst was. De Roemenen plaatste zich voor de eerste keer sinds 1970 voor het WK en werden na afloop uitbundig toegejuicht door Valentin Ceaușescu, de zoon van dictator Nicolae Ceaușescu. Valentin zorgde er altijd voor, dat Steaua Boekarest bevoordeeld was in de competitie. Een maand later brak de Revolutie uit in Roemenië en werd Valentin gearresteerd en zijn vader en moeder geëxecuteerd. Alle spelers hoopten na het WK naar een buitenlandse club te verhuizen.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/- Pnt
1. Vlag van Roemenië (1965-1989)  Roemenië 6 4 1 1 10 5 +5 9
2. Vlag van Denemarken  Denemarken 6 3 2 1 15 6 +9 8
3. Vlag van Griekenland  Griekenland 6 1 2 3 3 15 –12 4
4. Vlag van Bulgarije (1971-1990)  Bulgarije 6 1 1 4 6 8 –2 3

19 oktober 1988
Griekenland Vlag van Griekenland  1 – 1 Vlag van Denemarken  Denemarken Olympisch Stadion, Athene
Toeschouwers: 19.349
Scheidsrechter: Dušan Krchňák (CZE)
Mitropoulos Goal  41' Povlsen Goal  56'

19 oktober 1988
Bulgarije Vlag van Bulgarije  1 – 3 Vlag van Roemenië (1965-1989)  Roemenië Vasil Levski Nationaal Stadion, Sofia
Toeschouwers: 60.000
Scheidsrechter: Michał Listkiewicz (POL)
Kolev Goal  31' Mateuț Goal  25'
Cămătaru Goal  79'Goal  89'

2 november 1988
Roemenië Vlag van Roemenië (1965-1989)  3 – 0 Vlag van Griekenland  Griekenland Stadionul Steaua, Boekarest
Toeschouwers: 15.000
Scheidsrechter: Hubert Forstinger (AUT)
Mateuț Goal  26'
Hagi Goal  40' (pen.)
Sabău Goal  84'

2 november 1988
Denemarken Vlag van Denemarken  1 – 1 Vlag van Bulgarije  Bulgarije Idrætsparken, Kopenhagen
Toeschouwers: 34.600
Scheidsrechter: George Smith (SCO)
Elstrup Goal  8' Sadkov Goal  38'

26 april 1989
Griekenland Vlag van Griekenland  0 – 0 Vlag van Roemenië (1965-1989)  Roemenië Olympisch Stadion, Athene
Toeschouwers: 15.000
Scheidsrechter: Aron Schmidhuber (FRG)

26 april 1989
Bulgarije Vlag van Bulgarije  0 – 2 Vlag van Denemarken  Denemarken Vasil Levski Nationaal Stadion, Sofia
Toeschouwers: 37.000
Scheidsrechter: Alain Delmer (FRA)
Povlsen Goal  41'
B. Laudrup Goal  89'

17 mei 1989
Roemenië Vlag van Roemenië (1965-1989)  1 – 0 Vlag van Bulgarije  Bulgarije Stadionul Steaua, Boekarest
Toeschouwers: 30.000
Scheidsrechter: Sergei Khusainov (USSR)
Popescu Goal  35'

17 mei 1989
Denemarken Vlag van Denemarken  7 – 1 Vlag van Griekenland  Griekenland Idrætsparken, Kopenhagen
Toeschouwers: 40.000
Scheidsrechter: Keith Hackett (ENG)
B. Laudrup Goal  24'
Bartram Goal  47'
K. Nielsen Goal  55'
Povlsen Goal  56'
Vilfort Goal  79'
Andersen Goal  85'
M. Laudrup Goal  89' (pen.)
Mavridis Goal  39'

11 oktober 1989
Bulgarije Vlag van Bulgarije  4 – 0 Vlag van Griekenland  Griekenland Yuri Gagarinstadion, Varna
Toeschouwers: 15.000
Scheidsrechter: Rolf Blattmann (SUI)
Ivanov Goal  72'
Bankov Goal  76'
Iskrenov Goal  79'
Stoichkov Goal  88'

11 oktober 1989
Denemarken Vlag van Denemarken  3 – 0 Vlag van Roemenië (1965-1989)  Roemenië Parken, Kopenhagen
Toeschouwers: 45.400
Scheidsrechter: Claude Bouillet (FRA)
K. Nielsen Goal  4'
B. Laudrup Goal  26'
Povlsen Goal  85'

15 november 1989
Griekenland Vlag van Griekenland  1 – 0 Vlag van Bulgarije  Bulgarije Olympisch Stadion, Athene
Toeschouwers: 1.500
Scheidsrechter: Zoran Petrović (YUG)
Nioplias Goal  49'

15 november 1989
Roemenië Vlag van Roemenië (1965-1989)  3 – 1 Vlag van Denemarken  Denemarken Stadionul Steaua, Boekarest
Toeschouwers: 30.000
Scheidsrechter: Tulio Lanese (ITA)
Balint Goal  25'Goal  61'
Sabău Goal  38'
Povlsen Goal  6'

Groep 2

bewerken

Engeland had een uiterst beroerd EK achter de rug, het verloor alle wedstrijden, de Britse pers eiste het ontslag van Bobby Robson, maar de Britse voetbalbond had nog vertrouwen in hem. Uiteindelijk hadden ze aan een punt genoeg tegen het sterk weggevallen Polen om zich te kwalificeren. De Polen vochten voor hun laatste kans en dankzij een uitblinkende doelman Peter Shilton bereikte Engeland het gelijke spel. Engeland incasseerde zelfs geen enkel doelpunt in deze cyclus. Na een 0-2 zege in hetzelfde Polen plaatste ook Zweden zich voor het WK en plaatste zich voor de eerste keer sinds 1978 voor een international toernooi. Er speelden twee spelers van Ajax in de basis: verdediger Peter Larson en aanvaller Stefan Petterson.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/- Pnt
1. Vlag van Zweden  Zweden 6 4 2 0 9 3 +6 10
2. Vlag van Engeland  Engeland 6 3 3 0 10 0 +10 9
3. Vlag van Polen  Polen 6 2 1 3 4 8 –4 5
4. Vlag van Albanië (1946-1992)  Albanië 6 0 0 6 3 15 –12 0

19 oktober 1988
Engeland Vlag van Engeland  0 – 0 Vlag van Zweden  Zweden Wembley Stadium, Londen
Toeschouwers: 65.628
Scheidsrechter: Gérard Biguet (FRA)

19 oktober 1988
Polen Vlag van Polen  1 – 0 Vlag van Albanië (1946-1992)  Albanië Śląskistadion, Chorzów
Toeschouwers: 35.000
Scheidsrechter: Mircea Salomir (ROM)
K. Warzycha Goal  78'

5 november 1988
Albanië Vlag van Albanië (1946-1992)  1 – 2 Vlag van Zweden  Zweden Qemal Stafastadion, Tirana
Toeschouwers: 20.000
Scheidsrechter: Yusuf Namoglou (TUR)
Shehu Goal  33' Holmqvist Goal  68'
Ekström Goal  71'

8 maart 1989
Albanië Vlag van Albanië (1946-1992)  0 – 2 Vlag van Engeland  Engeland Qemal Stafastadion, Tirana
Toeschouwers: 30.000
Scheidsrechter: John Blankenstein (NED)
Barnes Goal  16'
Robson Goal  63'

26 april 1989
Engeland Vlag van Engeland  5 – 0 Vlag van Albanië (1946-1992)  Albanië Wembley Stadium, Londen
Toeschouwers: 60.602
Scheidsrechter: Einar Halle (NOR)
Lineker Goal  5'
Beardsley Goal  12'Goal  64'
Waddle Goal  72'
Gascoigne Goal  88'

7 mei 1989
Zweden Vlag van Zweden  2 – 1 Vlag van Polen  Polen Råsundastadion, Stockholm
Toeschouwers: 35.032
Scheidsrechter: Kurt Röthlisberger (SUI)
Ljung Goal  76'
N. Larsson Goal  90'
Tarasiewicz Goal  87'

3 juni 1989
Engeland Vlag van Engeland  3 – 0 Vlag van Polen  Polen Wembley Stadium, Londen
Toeschouwers: 69.203
Scheidsrechter: Luigi Agnolin (ITA)
Lineker Goal  23'
Barnes Goal  72'
Webb Goal  83'

6 september 1989
Zweden Vlag van Zweden  0 – 0 Vlag van Engeland  Engeland Råsundastadion, Stockholm
Toeschouwers: 38.588
Scheidsrechter: Hubert Forstinger (AUT)

8 oktober 1989
Zweden Vlag van Zweden  3 – 1 Vlag van Albanië (1946-1992)  Albanië Råsundastadion, Stockholm
Toeschouwers: 32.423
Scheidsrechter: José Rosa dos Santos (POR)
Magnusson Goal  20'
Ingesson Goal  55'
Engqvist Goal  89'
Kushta Goal  8' (pen.)

11 oktober 1989
Polen Vlag van Polen  0 – 0 Vlag van Engeland  Engeland Śląskistadion, Chorzów
Toeschouwers: 32.423
Scheidsrechter: Emilio Soriano Aladrén (ESP)

25 oktober 1989
Polen Vlag van Polen  0 – 2 Vlag van Zweden  Zweden Śląskistadion, Chorzów
Toeschouwers: 12.000
Scheidsrechter: Wieland Ziller (GDR)
P. Larsson Goal  34' (pen.)
Ekström Goal  60'

15 november 1989
Albanië Vlag van Albanië (1946-1992)  1 – 2 Vlag van Polen  Polen Qemal Stafastadion, Tirana
Toeschouwers: 10.000
Scheidsrechter: George Smith (SCO)
Kushta Goal  63' Tarasiewicz Goal  45'
Ziober Goal  85'

Groep 3

bewerken

De Sovjet-Unie plaatste zich zonder veel problemen voor het WK in een vrij zwakke groep, toch ontstonden scheuren in de homogene Oekraïense ploeg. Na het EK in 1988 en dankzij de perestrojka-politiek van Michael Gorbatsjov vertrokken veel spelers naar het westen, maar de meeste spelers konden niet aarden. Middenvelder-strateeg Aleksandr Zavarov en doelman Rinat Dasajev stelden teleur bij hun clubs respectievelijk FC Juventus en Sevilla FC. Het schrijnendste voorbeeld was aanvaller Igor Belanov, die zo ongelukkig was bij Borussia Mönchengladbach dat zijn vrouw werd gearresteerd vanwege winkeldiefstal. De andere vier landen hadden alle kans op de tweede ticket, omdat alle ploegen niet sterk genoeg waren. Oost-Duitsland verloor twee keer met 2-0 van het al jaren niets presterende Turkije, terwijl Turkije drie punten verloor aan IJsland. Opvallendste speler bij Turkije was Tanju Çolak, die vijf keer scoorde in deze cyclus en zijn team Galatasaray leidde naar de halve finales van de Europa Cup der Landskampioenen. Het wisselvallige Turkije was kansloos na een nederlaag tegen de Sovjet-Unie op de laatste speeldag. Op de voorlaatste speeldag verloor Oostenrijk met 3-0 van Turkije en omdat Oost-Duitsland met 2-1 won van de Sovjet-Unie had Oost-Duitsland genoeg aan een gelijkspel in Wenen om zich te kwalificeren. Een week voor de wedstrijd viel de Berlijnse Muur en dat verstoorde de voorbereiding op het duel. De talentrijke selectie werd gek gemaakt door makelaars, die allemaal vette contracten aanboden aan de spelers. Oost-Duitsland was totaal niet bezig met voetbal en een niet bepaald sterk Oostenrijk profiteerde: 3-0 door drie treffers van Toni Polster. Een jaar later hief Oost-Duitsland zichzelf op als land, Duitsland werd weer één land en spelers als Thomas Doll, Matthias Sammer en Ulf Kirsten haalden ook het Duitse elftal.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/- Pnt
1. Vlag van Sovjet-Unie  Sovjet-Unie 8 4 3 1 11 4 +7 11
2. Vlag van Oostenrijk  Oostenrijk 8 3 3 2 9 9 0 9
3. Vlag van Turkije  Turkije 8 3 1 4 12 10 +2 7
4. Vlag van Duitse Democratische Republiek  Duitse Democratische Republiek 8 3 1 4 9 13 –4 7
5. Vlag van IJsland  IJsland 8 1 4 3 6 11 –5 6

31 augustus 1988
IJsland Vlag van IJsland  1 – 1 Vlag van Sovjet-Unie  Sovjet-Unie Laugardalsvöllur, Reykjavik
Toeschouwers: 7.982
Scheidsrechter: Alan Snoddy (NIR)
Grétarsson Goal  10' Lytovchenko Goal  75'

12 oktober 1988
Turkije Vlag van Turkije  1 – 1 Vlag van IJsland  IJsland Ali Sami Yenstadion, Istanboel
Toeschouwers: 25.680
Scheidsrechter: Ovadia Ben Itzhak (ISR)
Ünal Karaman Goal  73' Torfason Goal  62'

19 oktober 1988
Sovjet-Unie Vlag van Sovjet-Unie  2 – 0 Vlag van Oostenrijk  Oostenrijk Republicanstadion, Kiev
Toeschouwers: 95.000
Scheidsrechter: Rune Larsson (SWE)
Mykhaylychenko Goal  46'
Zavarov Goal  68'

19 oktober 1988
Duitse Democratische Republiek Vlag van Duitse Democratische Republiek  2 – 0 Vlag van IJsland  IJsland Friedrich-Ludwig-Jahn-Sportpark, Berlijn
Toeschouwers: 12.300
Scheidsrechter: Einar Halle (NOR)
Thom Goal  34'Goal  88'

2 november 1988
Oostenrijk Vlag van Oostenrijk  3 – 2 Vlag van Turkije  Turkije Praterstadion, Wenen
Toeschouwers: 27.000
Scheidsrechter: Tullio Lanese (ITA)
Polster Goal  38'
Herzog Goal  42'Goal  54'
Uçar Goal  61'
Çolak Goal  81'

30 november 1988
Turkije Vlag van Turkije  3 – 1 Vlag van Duitse Democratische Republiek  Duitse Democratische Republiek Ali Sami Yenstadion, Istanboel
Toeschouwers: 42.000
Scheidsrechter: Lajos Németh (HUN)
Çolak Goal  23'Goal  63'
Çetin Goal  69'
Thom Goal  76'

12 april 1989
Duitse Democratische Republiek Vlag van Duitse Democratische Republiek  0 – 2 Vlag van Turkije  Turkije Ernst Grubestadion, Magdeburg
Toeschouwers: 23.000
Scheidsrechter: Jan Damgaard (DEN)
Çolak Goal  21'
Dilmen Goal  88'

26 april 1989
Sovjet-Unie Vlag van Sovjet-Unie  3 – 0 Vlag van Duitse Democratische Republiek  Duitse Democratische Republiek Republicanstadion, Kiev
Toeschouwers: 100.000
Scheidsrechter: Douglas Hope (SCO)
Dobrovolski Goal  3'
Lytovchenko Goal  20'
Protasov Goal  40'

10 mei 1989
Turkije Vlag van Turkije  0 – 1 Vlag van Sovjet-Unie  Sovjet-Unie Ali Sami Yenstadion, Istanboel
Toeschouwers: 45.000
Scheidsrechter: Michel Vautrot (FRA)
Mykhaylychenko Goal  41'

20 mei 1989
Duitse Democratische Republiek Vlag van Duitse Democratische Republiek  1 – 1 Vlag van Oostenrijk  Oostenrijk Zentralstadion, Leipzig
Toeschouwers: 22.000
Scheidsrechter: Alphonse Constantin (BEL)
Kirsten Goal  86' Polster Goal  3'

31 mei 1989
Sovjet-Unie Vlag van Sovjet-Unie  1 – 1 Vlag van IJsland  IJsland Leninstadion, Moskou
Toeschouwers: 60.654
Scheidsrechter: Timo Keltonen (FIN)
Dobrovolski Goal  65' Eðvaldsson Goal  86'

14 juni 1989
IJsland Vlag van IJsland  0 – 0 Vlag van Oostenrijk  Oostenrijk Laugardalsvöllur, Reykjavik
Toeschouwers: 10.535
Scheidsrechter: Howard King (WAL)

23 augustus 1989
Oostenrijk Vlag van Oostenrijk  2 – 1 Vlag van IJsland  IJsland Lehenstadion, Salzburg
Toeschouwers: 16.000
Scheidsrechter: Peter Mikkelsen (DEN)
Pfeifenberger Goal  47'
Zsak Goal  62'
Margeirsson Goal  48'

6 september 1989
Oostenrijk Vlag van Oostenrijk  0 – 0 Vlag van Sovjet-Unie  Sovjet-Unie Praterstadion, Wenen
Toeschouwers: 62.500
Scheidsrechter: Keith Hackett (ENG)

6 september 1989
IJsland Vlag van IJsland  0 – 3 Vlag van Duitse Democratische Republiek  Duitse Democratische Republiek Laugardalsvöllur, Reykjavik
Toeschouwers: 7.124
Scheidsrechter: Keith Cooper (WAL)
Sammer Goal  55'
Ernst Goal  63'
Doll Goal  65'

20 september 1989
IJsland Vlag van IJsland  2 – 1 Vlag van Turkije  Turkije Laugardalsvöllur, Reykjavik
Toeschouwers: 3.451
Scheidsrechter: José Pérez Sánchez (ESP)
Pétursson Goal  56'Goal  72' Uçar Goal  85'

8 oktober 1989
Duitse Democratische Republiek Vlag van Duitse Democratische Republiek  2 – 1 Vlag van Sovjet-Unie  Sovjet-Unie Ernst-Thälmannstadion, Karl-Marx-Stadt
Toeschouwers: 15.900
Scheidsrechter: Bo Helén (SWE)
Thom Goal  81'
Sammer Goal  83'
Lytovchenko Goal  74'

25 oktober 1989
Turkije Vlag van Turkije  3 – 0 Vlag van Oostenrijk  Oostenrijk Ali Sami Yenstadion, Istanboel
Toeschouwers: 33.465
Scheidsrechter: Josef Marko (CZE)
Dilmen Goal  12'Goal  52'
Uçar Goal  60'

15 november 1989
Sovjet-Unie Vlag van Sovjet-Unie  2 – 0 Vlag van Turkije  Turkije RSC Lokomotivstadion, Simferopol
Toeschouwers: 28.000
Scheidsrechter: Dieter Pauly (FRG)
Protasov Goal  68'Goal  79'

15 november 1989
Oostenrijk Vlag van Oostenrijk  3 – 0 Vlag van Duitse Democratische Republiek  Duitse Democratische Republiek Praterstadion, Wenen
Toeschouwers: 55.000
Scheidsrechter: Piotr Werner (POL)
Polster Goal  2'Goal  23' (pen.)Goal  61'

Groep 4

bewerken

Nederland was de kersverse Europese kampioen, coach Rinus Michels vertrok naar Bayer Leverkusen en werd opgevolgd door Thijs Libregts. Voor het EK sprak aanvoerder Ruud Gullit al zijn ongenoegen uit over de benoeming, omdat Libregts in zijn tijd als coach van Feyenoord in een interview refereerde aan de huidskleur van zijn toenmalige speler. Libregts bezat niet het charisma van Michels en had als coach alleen een landstitel bij Feyenoord veroverd, hetgeen vooral als een verdienste van Johan Cruijff en dezelfde Gullit werd beschouwd. Nederland won de eerste wedstrijd van Wales met 1-0 door een laat doelpunt van Gullit. Zonder de geblesseerde Gullit trad men in de tweede wedstrijd tegen uitgerekend West-Duitsland aan. West-Duitsland werd op het eigen EK verslagen door Nederland, hetgeen tot veel leedvermaak in Nederland leidde. Heel Duitsland zon op wraak, speelde beter dan Nederland, maar kwam niet verder dan een bal op de lat van Olaf Thon. In de return was Gullit opnieuw geblesseerd evenals Jan Wouters en Hans van Breukelen. Nederland speelde opnieuw een moeizame wedstrijd. West-Duitsland kwam op een 1-0 voorsprong door een doelpunt van Karl-Heinz Riedle en kreeg volop kansen op meer doelpunten. Vlak voor tijd benutte Marco van Basten de enige kans voor Nederland na sterk werk van invaller René Eijkelkamp. na afloop van de wedstrijd leverde Gullit felle kritiek op de tactiek van Libregts. In een rellerige sfeer vertrok Nederland naar Finland, waar het team weer moeizaam opereerde. Libregts werd gered door uitgerekend de half geblesseerde Ruud Gullit, die inviel en via een uitstekende individuele actie Wim Kieft bediende: 1-0. Na deze wedstrijd vond overleg plaats tussen Libregts, Gullit, van Basten en het bondsbestuur (waar inmiddels ook Rinus Michels was toegetreden) om de gelederen gesloten te houden. Nederland won de resterende wedstrijden en was geplaatst voor het WK. Na de kwalificatie barstte het tumult weer los, de spelers gaven hun vertrouwen in Libregts op en in een rechtszaak werd Libregts contract ontbonden. Michels gaf de spelers drie alternatieven aan om de nieuwe coach te worden: Johan Cruijff, Leo Beenhakker en Aad de Mos, de meerderheid van de spelers koos voor Cruijff. Michels zag daar zelf vanaf vanwege (zeer waarschijnlijk) persoonlijke redenen en benoemde Beenhakker als interim-coach op het WK. Met name van Basten was furieus over deze actie en het gekrakeel ging tot het WK verder. West-Duitsland plaatste zich als tweede voor het WK, in de beslissende wedstrijd werd Wales met 2-1 verslagen. Na het teleurstellende EK kregen meer technische spelers als Thomas Häßler en Andy Möller een kans, vooral op het middenveld maakte Duitsland een sterke indruk. Lothar Matthäus en Andreas Brehme vertrokken na het EK naar Inter Milan en werden daar kampioen. Het seizoen daarna vertrok Jürgen Klinsmann ook naar Inter, waardoor bij Inter Milan drie Duitsers onder contract had en aartsrivaal AC Milan drie Nederlanders (van Basten, Gullit en Rijkaard.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/- Pnt
1. Vlag van Nederland  Nederland 6 4 2 0 8 2 +6 10
2. Vlag van Bondsrepubliek Duitsland  West-Duitsland 6 3 3 0 13 3 +10 9
3. Vlag van Finland  Finland 6 1 1 4 4 16 –12 3
4. Vlag van Wales  Wales 6 0 2 4 4 8 –4 2

31 augustus 1988
Finland Vlag van Finland  0 – 4 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland  West-Duitsland Olympisch Stadion, Helsinki
Toeschouwers: 31.693
Scheidsrechter: Vadim Zhuk (USSR)
Völler Goal  7'Goal  15'
Matthäus Goal  52'
Riedle Goal  87'

14 september 1988
Nederland Vlag van Nederland  1 – 0 Vlag van Wales  Wales Olympisch Stadion, Amsterdam
Toeschouwers: 55.000
Scheidsrechter: Jan Damgaard (DEN)
Gullit Goal  82'

19 oktober 1988
Wales Vlag van Wales  2 – 2 Vlag van Finland  Finland Vetch Field, Swansea
Toeschouwers: 9.603
Scheidsrechter: Gudmundor Haraldsson (ICE)
Saunders Goal  16' (pen.)
Lahtinen Goal  40' (e.d.)
Ukkonen Goal  9'
Paatelainen Goal  44'

19 oktober 1988
West-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland  0 – 0 Vlag van Nederland  Nederland Olympisch Stadion, München
Toeschouwers: 73.000
Scheidsrechter: Pietro D'Elia (ITA)

26 april 1989
Nederland Vlag van Nederland  1 – 1 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland  West-Duitsland De Kuip, Rotterdam
Toeschouwers: 50.500
Scheidsrechter: Erik Fredriksson (SWE)
van Basten Goal  87' Riedle Goal  68'

31 mei 1989
Wales Vlag van Wales  0 – 0 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland  West-Duitsland Cardiff Arms Park, Cardiff
Toeschouwers: 30.000
Scheidsrechter: Carlos Silva Valente (POR)

31 mei 1989
Finland Vlag van Finland  0 – 1 Vlag van Nederland  Nederland Olympisch Stadion, Helsinki
Toeschouwers: 46.217
Scheidsrechter: Piotr Werner (POL)
Kieft Goal  87'

6 september 1989
Finland Vlag van Finland  1 – 0 Vlag van Wales  Wales Olympisch Stadion, Helsinki
Toeschouwers: 7.480
Scheidsrechter: Siegfried Kirschen (GDR)
Lipponen Goal  50'

4 oktober 1989
West-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland  6 – 1 Vlag van Finland  Finland Westfalenstadion, Dortmund
Toeschouwers: 40.000
Scheidsrechter: Alan Snoddy (NIR)
Möller Goal  12'Goal  80'
Littbarski Goal  47'
Klinsmann Goal  53'
Völler Goal  62'
Matthäus Goal  84' (pen.)
Lipponen Goal  72'

11 oktober 1989
Wales Vlag van Wales  1 – 2 Vlag van Nederland  Nederland Racecourse Ground, Wrexham
Toeschouwers: 9.025
Scheidsrechter: Helmut Kohl (AUT)
Bowen Goal  89' Rutjes Goal  13'
Bosman Goal  79'

15 november 1989
Nederland Vlag van Nederland  3 – 0 Vlag van Finland  Finland De Kuip, Rotterdam
Toeschouwers: 49.500
Scheidsrechter: Egil Nervik (NOR)
Bosman Goal  57'
E. Koeman Goal  62'
R. Koeman Goal  69' (pen.)

15 november 1989
West-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland  2 – 1 Vlag van Wales  Wales Müngersdorfer Stadion, Keulen
Toeschouwers: 60.300
Scheidsrechter: Michel Vautrot (FRA)
Völler Goal  25'
Häßler Goal  48'
Allen Goal  11'

Groep 5

bewerken

Het Franse voetbal zat in een zware crisis na de succesvolle periode rond Michel Platini. "Les bleus" begonnen met een gelukkige overwinning tegen Noorwegen dankzij een omstreden strafschop, benut door Jean-Pierre Papin. Na een blamerend gelijkspel op Cyprus werd coach Henri Michel ontslagen en vervangen door Platini himself. Het hielp niet echt, want na nederlagen tegen Joegoslavië (3-2), Schotland (2-0) en gelijke spelen tegen Joegoslavië en Noorwegen was de situatie rond het Franse elftal hopeloos. Schotland had geen groots elftal, maar had met negen punten uit vijf wedstrijden een ruime voorsprong op Frankrijk, Mo Johstone maakte zes doelpunten in deze wedstrijden. Schotland had nog één punt nodig zich te kwalificeren voor het WK, maar na een 0-1 voorsprong in de eerste helft tegen Joegoslavië werd Schotland in de tweede helft weggespeeld: 3-1. Na een 3-0 nederlaag tegen Frankrijk, hadden de Schotten nog steeds genoeg aan een gelijkspel in de thuiswedstrijd tegen Noorwegen. Schotland kwam op voorsprong door Ally McCoist, maar na een late gelijkmaker van de Noren kregen de Schotten het nog benauwd. Uiteindelijk had Schotland maar één punt meer dan Frankrijk. Joegoslavië had voor de eerste keer in jaren een goed presterend elftal met veel technisch jonge spelers. Het land was al in 1987 jeugdwereldkampioen geworden in Chili met de Kroaat Robert Prosinecki als beste speler. Grote man in dit elftal was de Serviër Dragan Stojkovic, die dankzij spectaculaire acties en doelpunten gevolgd werd door diverse westerse topclubs. Zowel Servië als Kroatië hadden een uitstekende lichting, aangevuld met de geroutineerde Bosniër Safet Sušić en de Sloveen Srečko Katanec, het zou de laatste keer zijn dat Joegoslavië aantrad als een verenigd land en het land werd gezien als een outsider voor de titel.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/- Pnt
1. Vlag van Joegoslavië (1943-1992)  Joegoslavië 8 6 2 0 16 6 +10 14
2. Vlag van Schotland  Schotland 8 4 2 2 12 12 0 10
3. Vlag van Frankrijk  Frankrijk 8 3 3 2 10 7 +3 9
4. Vlag van Noorwegen  Noorwegen 8 2 2 4 10 9 +1 6
5. Vlag van Cyprus  Cyprus 8 0 1 7 6 20 –14 1

14 september 1988
Noorwegen Vlag van Noorwegen  1 – 2 Vlag van Schotland  Schotland Ullevaalstadion, Oslo
Toeschouwers: 22.769
Scheidsrechter: Luigi Agnolin (ITA)
Fjørtoft Goal  44' McStay Goal  14'
Johnston Goal  62'

28 september 1988
Frankrijk Vlag van Frankrijk  1 – 0 Vlag van Noorwegen  Noorwegen Parc des Princes, Parijs
Toeschouwers: 22.000
Scheidsrechter: Gunther Habermann (GDR)
Papin Goal  84' (pen.)

19 oktober 1988
Schotland Vlag van Schotland  1 – 1 Vlag van Joegoslavië (1943-1992)  Joegoslavië Hampden Park, Glasgow
Toeschouwers: 42.771
Scheidsrechter: Karl-Heinz Tritschler (FRG)
Johnston Goal  19' Katanec Goal  37'

22 oktober 1988
Cyprus Vlag van Cyprus  1 – 1 Vlag van Frankrijk  Frankrijk Makariostadion, Nicosia
Toeschouwers: 2.700
Scheidsrechter: Emilio Soriano Aladrén (ESP)
Pittas Goal  78' (pen.) Xuereb Goal  44'

2 november 1988
Cyprus Vlag van Cyprus  0 – 3 Vlag van Noorwegen  Noorwegen Tsirionstadion, Limasol
Toeschouwers: 7.767
Scheidsrechter: Edgar Azzopardi (MLT)
Sørloth Goal  57'Goal  78'
Osvold Goal  90'

19 november 1988
Joegoslavië Vlag van Joegoslavië (1943-1992)  3 – 2 Vlag van Frankrijk  Frankrijk JNA Stadion, Belgrado
Toeschouwers: 7.489
Scheidsrechter: Erik Fredriksson (SWE)
Spasić Goal  11'
Sušić Goal  76'
Stojković Goal  82'
Perez Goal  3'
Sauzée Goal  68'

11 december 1988
Joegoslavië Vlag van Joegoslavië (1943-1992)  4 – 0 Vlag van Cyprus  Cyprus Stadion Crvena Zvezda, Belgrado
Toeschouwers: 15.246
Scheidsrechter: Todor Kolev (BUL)
Savićević Goal  13'Goal  33'Goal  82'
Hadžibegić Goal  44' (pen.)

8 februari 1989
Cyprus Vlag van Cyprus  2 – 3 Vlag van Schotland  Schotland Tsirionstadion, Limasol
Toeschouwers: 25.000
Scheidsrechter: Siegfried Kirschen (GDR)
Kolliandris Goal  13'
Ioannou Goal  47'
Johnston Goal  9'
Gough Goal  54'Goal  90'

8 maart 1989
Schotland Vlag van Schotland  2 – 0 Vlag van Frankrijk  Frankrijk Hampden Park, Glasgow
Toeschouwers: 65.204
Scheidsrechter: Jiri Stiegler (CZE)
Johnston Goal  28'Goal  52'

26 april 1989
Schotland Vlag van Schotland  2 – 1 Vlag van Cyprus  Cyprus Hampden Park, Glasgow
Toeschouwers: 50.081
Scheidsrechter: Gudmundur Haraldsson (ICE)
Johnston Goal  26'
McCoist Goal  63'
Nicolaou Goal  62'

29 april 1989
Frankrijk Vlag van Frankrijk  0 – 0 Vlag van Joegoslavië (1943-1992)  Joegoslavië Parc des Princes, Parijs
Toeschouwers: 34.287
Scheidsrechter: Tulio Lanese (ITA)

21 mei 1989
Noorwegen Vlag van Noorwegen  3 – 1 Vlag van Cyprus  Cyprus Ullevaalstadion, Oslo
Toeschouwers: 10.271
Scheidsrechter: Peter Mikkelsen (DEN)
Osvold Goal  16'
Sørloth Goal  34'
Bratseth Goal  35'
Kolliandris Goal  44'

14 juni 1989
Noorwegen Vlag van Noorwegen  1 – 2 Vlag van Joegoslavië (1943-1992)  Joegoslavië Ullevaalstadion, Oslo
Toeschouwers: 22.740
Scheidsrechter: Vadim Zhuk (USSR)
Fjørtoft Goal  89' Stojković Goal  21'
Vujović Goal  86'

5 september 1989
Noorwegen Vlag van Noorwegen  1 – 1 Vlag van Frankrijk  Frankrijk Ullevaalstadion, Oslo
Toeschouwers: 8.564
Scheidsrechter: Todor Kolev (BUL)
Bratseth Goal  84' Papin Goal  40' (pen.)

6 september 1989
Joegoslavië Vlag van Joegoslavië (1943-1992)  3 – 1 Vlag van Schotland  Schotland Maksimirstadion, Zagreb
Toeschouwers: 42.500
Scheidsrechter: Marcel van Langenhove (BEL)
Katanec Goal  52'
Gillespie Goal  58' (e.d.)
Vujović Goal  59'
Durie Goal  37'

11 oktober 1989
Joegoslavië Vlag van Joegoslavië (1943-1992)  1 – 0 Vlag van Noorwegen  Noorwegen Olympisch Stadion, Sarajevo
Toeschouwers: 32.000
Scheidsrechter: Yusuf Namoğlu (TUR)
Hadžibegić Goal  44' (pen.)

11 oktober 1989
Frankrijk Vlag van Frankrijk  3 – 0 Vlag van Schotland  Schotland Parc des Princes, Parijs
Toeschouwers: 25.000
Scheidsrechter: Kurt Röthlisberger (SUI)
Deschamps Goal  26'
Cantona Goal  63'
Durand Goal  89'

28 oktober 1989
Cyprus Vlag van Cyprus  1 – 2 Vlag van Joegoslavië (1943-1992)  Joegoslavië Olympisch Stadion, Athene[1]
Toeschouwers: 1.046
Scheidsrechter: Ioan Igna (ROM)
Pittas Goal  38' (pen.) Stanojković Goal  5'
Pančev Goal  49'

15 november 1989
Schotland Vlag van Schotland  1 – 1 Vlag van Noorwegen  Noorwegen Hampden Park, Glasgow
Toeschouwers: 63.987
Scheidsrechter: Michał Listkiewicz (POL)
McCoist Goal  44' Johnsen Goal  89'

18 november 1989
Frankrijk Vlag van Frankrijk  2 – 0 Vlag van Cyprus  Cyprus Stadium Municipal, Toulouse
Toeschouwers: 34.687
Scheidsrechter: Valeri Butenko (USSR)
Deschamps Goal  25'
Blanc Goal  75'

Groep 6

bewerken

Ierland plaatste zich na een prima EK voor de eerste keer voor een WK. Het begon met drie uitwedstrijden, waarin niet werd gescoord, maar won daarna alle thuiswedstrijden. Het profiteerde ook van de terugval van Hongarije, dat zich voor de eerste keer sinds 1978 niet kwalificeerde. Groepswinnaar werd Spanje, dat zich kon revancheren voor een matig EK met de lichting Míchel / Butragueño.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/- Pnt
1. Vlag van Spanje  Spanje 8 6 1 1 20 3 +17 13
2. Vlag van Ierland  Ierland 8 5 2 1 10 2 +8 12
3. Vlag van Hongarije  Hongarije 8 2 4 2 8 12 –4 8
4. Vlag van Noord-Ierland  Noord-Ierland 8 2 1 5 6 12 –6 5
5. Vlag van Malta  Malta 8 0 2 6 3 18 –15 2

21 mei 1988
Noord-Ierland Vlag van Noord-Ierland  3 – 0 Vlag van Malta  Malta Windsor Park, Belfast
Toeschouwers: 9.000
Scheidsrechter: Carlos da Silva Valente (POR)
Quinn Goal  14'
Penney Goal  23'
ClarkeGoal  25'

14 september 1988
Noord-Ierland Vlag van Noord-Ierland  0 – 0 Vlag van Ierland  Ierland Windsor Park, Belfast
Toeschouwers: 19.873
Scheidsrechter: Michel Vautrot (FRA)

19 oktober 1988
Hongarije Vlag van Hongarije  1 – 0 Vlag van Noord-Ierland  Noord-Ierland Népstadion, Boedapest
Toeschouwers: 18.000
Scheidsrechter: Kurt Röthlisberger (SUI)
Vincze Goal  84'

16 november 1988
Spanje Vlag van Spanje  2 – 0 Vlag van Ierland  Ierland Estadio Benito Villamarín, Sevilla
Toeschouwers: 50.000
Scheidsrechter: Yuri Savchenko (USSR)
Manolo Goal  52'
Butragueño Goal  66'

11 december 1988
Malta Vlag van Malta  2 – 2 Vlag van Hongarije  Hongarije Ta' Qalistadion, Attard
Toeschouwers: 9.964
Scheidsrechter: Georgios Koukoulakis (GRE)
Busuttil Goal  46'Goal  90' Vincze Goal  5'
Kiprich Goal  56'

21 december 1988
Spanje Vlag van Spanje  4 – 0 Vlag van Noord-Ierland  Noord-Ierland Estadio Ramón Sánchez Pizjuán, Seville
Toeschouwers: 70.000
Scheidsrechter: Marcel van Langenhove (BEL)
Rogan Goal  30' (e.d.)
Butragueño Goal  55'
Míchel Goal  60' (pen.)
McDonald Goal  64' (e.d.)

22 januari 1989
Malta Vlag van Malta  0 – 2 Vlag van Spanje  Spanje Ta' Qalistadion, Attard
Toeschouwers: 15.797
Scheidsrechter: David Syme (SCO)
Míchel Goal  15' (pen.)
Beguiristain Goal  49'

8 februari 1989
Noord-Ierland Vlag van Noord-Ierland  0 – 2 Vlag van Spanje  Spanje Windsor Park, Belfast
Toeschouwers: 15.000
Scheidsrechter: Dieter Pauly (FRG)
Andrinúa Goal  3'
Manolo Goal  84'

8 maart 1989
Hongarije Vlag van Hongarije  0 – 0 Vlag van Ierland  Ierland Népstadion, Boedapest
Toeschouwers: 33.966
Scheidsrechter: Zoran Petrović (YUG)

23 maart 1989
Spanje Vlag van Spanje  4 – 0 Vlag van Malta  Malta Estadio Benito Villamarín, Sevilla
Toeschouwers: 41.500
Scheidsrechter: Georges Sandoz (SUI)
Míchel Goal  38'Goal  68' (pen.)
Manolo Goal  71'Goal  80'

12 april 1989
Hongarije Vlag van Hongarije  1 – 1 Vlag van Malta  Malta Népstadion, Boedapest
Toeschouwers: 25.000
Scheidsrechter: Arie Frost (ISR)
Boda Goal  49' (pen.) Busuttil Goal  7'

26 april 1989
Malta Vlag van Malta  0 – 2 Vlag van Noord-Ierland  Noord-Ierland Ta' Qalistadion, Attard
Toeschouwers: 15.150
Scheidsrechter: Silviu Petrescu (ROM)
Clarke Goal  55'
O'Neill Goal  73'

26 april 1989
Ierland Vlag van Ierland  1 – 0 Vlag van Spanje  Spanje Lansdowne Road, Dublin
Toeschouwers: 49.600
Scheidsrechter: Horst Brummeier (AUT)
Míchel Goal  15' (e.d.)

28 mei 1989
Ierland Vlag van Ierland  2 – 0 Vlag van Malta  Malta Lansdowne Road, Dublin
Toeschouwers: 48.928
Scheidsrechter: José Rosa dos Santos (POR)
Houghton Goal  32'
Moran Goal  55'

4 juni 1989
Ierland Vlag van Ierland  2 – 0 Vlag van Hongarije  Hongarije Lansdowne Road, Dublin
Toeschouwers: 48.600
Scheidsrechter: Egil Nervik (NOR)
McGrath Goal  33'
Cascarino Goal  80'

6 september 1989
Noord-Ierland Vlag van Noord-Ierland  1 – 2 Vlag van Hongarije  Hongarije Windsor Park, Belfast
Toeschouwers: 8.000
Scheidsrechter: Erik Fredriksson (SWE)
Whiteside Goal  89' Kovács Goal  13'
Bognár Goal  44'

11 oktober 1989
Ierland Vlag van Ierland  3 – 0 Vlag van Noord-Ierland  Noord-Ierland Lansdowne Road, Dublin
Toeschouwers: 46.800
Scheidsrechter: Pietro D'Elia (ITA)
Whelan Goal  42'
Cascarino Goal  48'
Houghton Goal  57'

11 oktober 1989
Hongarije Vlag van Hongarije  2 – 2 Vlag van Spanje  Spanje Népstadion, Boedapest
Toeschouwers: 30.000
Scheidsrechter: George Courtney (ENG)
Pintér Goal  38'Goal  82' Salinas Goal  30'
Míchel Goal  35'

15 november 1989
Spanje Vlag van Spanje  4 – 0 Vlag van Hongarije  Hongarije Estadio Ramón Sánchez Pizjuán, Seville
Toeschouwers: 20.000
Scheidsrechter: Gérard Biguet (FRA)
Manolo Goal  7'
Butragueño Goal  24'
Juanito Goal  40'
Fernando Goal  63'

15 november 1989
Malta Vlag van Malta  0 – 2 Vlag van Ierland  Ierland Ta' Qalistadion, Attard
Toeschouwers: 21.942
Scheidsrechter: Jaap Uilenberg (NED)
Aldridge Goal  31'Goal  68' (pen.)

Groep 7

bewerken

Halverwege de competitie ging België afscheid nemen van hun coach Guy Thys, die op een degelijke manier de basis legde voor kwalificatie. De "Rode Duivels" speelden gelijk in de uitwedstrijden tegen Portugal en Tsjecho-Slowakije en won met 2-1 van Tsjecho-Slowakije dankzij twee doelpunten van Marc Degryse. Oud-speler Walter Meeuws nam het van Thys over, begon uitstekend met een 3-0 overwinning op Portugal, maar blameerde zich met een 1-1 gelijkspel tegen Luxemburg. Er ontstond een hetze tegen Meeuws, voor het WK werd hij ontslagen en Guy Thys nam het coachschap weer over. De tweede plaats ging tussen Tsjecho-Slowakije en Portugal, de laatste wedstrijden gingen tussen beide landen. De Tsjechen wonnen met 2-1 dankzij twee doelpunten van Michal Bílek en zouden in de return genoeg hebben aan een 3-0 nederlaag om zich te kwalificeren. De Tsjechen bleven met een defensieve instelling moeiteloos op de been in een doelpuntloos duel.

Pos Land Wed Win Gel Ver DV DT +/- Pnt
1. Vlag van België  België 8 4 4 0 15 5 +10 12
2. Vlag van Tsjecho-Slowakije  Tsjecho-Slowakije 8 5 2 1 13 3 +10 12
3. Vlag van Portugal  Portugal 8 4 2 2 11 8 +3 10
4. Vlag van Zwitserland  Zwitserland 8 2 1 5 10 14 –4 5
5. Vlag van Luxemburg  Luxemburg 8 0 1 7 3 22 –19 1

21 september 1988
Luxemburg Vlag van Luxemburg  1 – 4 Vlag van Zwitserland  Zwitserland Stade Municipal, Luxemburg
Toeschouwers: 2.092
Scheidsrechter: Ignace van Swieten (NED)
Langers Goal  80' A. Sutter Goal  1'
Turkyilmaz Goal  21' (pen.)Goal  53'
B. Sutter Goal  28'

18 oktober 1988
Luxemburg Vlag van Luxemburg  0 – 2 Vlag van Tsjecho-Slowakije  Tsjecho-Slowakije Stade de la Frontière, Esch-sur-Alzette
Toeschouwers: 1.826
Scheidsrechter: Dusan Čolić (YUG)
Hašek Goal  25'
Chovanec Goal  35'

19 oktober 1988
België Vlag van België  1 – 0 Vlag van Zwitserland  Zwitserland Heizelstadion, Brussel
Toeschouwers: 14.450
Scheidsrechter: David Syme (SCO)
Vervoort Goal  30'

16 november 1988
Tsjecho-Slowakije Vlag van Tsjecho-Slowakije  0 – 0 Vlag van België  België Tehelné pole, Bratislava
Toeschouwers: 47.182
Scheidsrechter: Neil Midgley (ENG)

16 november 1988
Portugal Vlag van Portugal  1 – 0 Vlag van Luxemburg  Luxemburg Estádio do Bessa, Porto
Toeschouwers: 5.925
Scheidsrechter: Michael Caulfield (IRL)
Gomes Goal  31'

15 februari 1989
Portugal Vlag van Portugal  1 – 1 Vlag van België  België Estádio da Luz, Lissabon
Toeschouwers: 43.501
Scheidsrechter: Gérard Biguet (FRA)
Paneira Goal  53' van der Linden Goal  84'

26 april 1989
Portugal Vlag van Portugal  3 – 1 Vlag van Zwitserland  Zwitserland Estádio da Luz, Lissabon
Toeschouwers: 18.460
Scheidsrechter: Alan Gunn (ENG)
João Pinto Goal  48'
Rosa Goal  56'
Paneira Goal  69'
Zuffi Goal  64'

29 april 1989
België Vlag van België  2 – 1 Vlag van Tsjecho-Slowakije  Tsjecho-Slowakije Heizelstadion, Brussel
Toeschouwers: 34.612
Scheidsrechter: Emilio Soriano Aladrén (ESP)
Degryse Goal  29'Goal  77' Luhový Goal  41'

9 mei 1989
Tsjecho-Slowakije Vlag van Tsjecho-Slowakije  4 – 0 Vlag van Luxemburg  Luxemburg Stadion Letná, Praag
Toeschouwers: 16.350
Scheidsrechter: Thomas Donnelly (NIR)
Griga Goal  6'
Skuhravý Goal  76'Goal  84'
Bílek Goal  81'

1 juni 1989
Luxemburg Vlag van Luxemburg  0 – 5 Vlag van België  België Stade Grimonprez-Jooris, Lille[2]
Toeschouwers: 9.100
Scheidsrechter: Borislav Alexandrov (BUL)
van der Linden Goal  13'Goal  52'Goal  62'Goal  89'
Vervoort Goal  64'

7 juni 1989
Zwitserland Vlag van Zwitserland  0 – 1 Vlag van Tsjecho-Slowakije  Tsjecho-Slowakije Wankdorf, Bern
Toeschouwers: 33.000
Scheidsrechter: Helmut Kohl (AUT)
Skuhravý Goal  22'

6 september 1989
België Vlag van België  3 – 0 Vlag van Portugal  Portugal Heizelstadion, Brussel
Toeschouwers: 28.250
Scheidsrechter: Alexey Spirin (USSR)
Ceulemans Goal  34'
van der Linden Goal  59'Goal  69'

20 september 1989
Zwitserland Vlag van Zwitserland  1 – 2 Vlag van Portugal  Portugal Stade de la Maladière, Neuchâtel
Toeschouwers: 18.400
Scheidsrechter: Georgios Koukoulakis (GRE)
Turkyilmaz Goal  28' (pen.) Futre Goal  74' (pen.)
Águas Goal  77'

6 oktober 1989
Tsjecho-Slowakije Vlag van Tsjecho-Slowakije  2 – 1 Vlag van Portugal  Portugal Stadion Letná, Praag
Toeschouwers: 29.809
Scheidsrechter: Aron Schmidhuber (FRG)
Bilek Goal  11' (pen.)Goal  82' Águas Goal  74'

11 oktober 1989
Luxemburg Vlag van Luxemburg  0 – 3 Vlag van Portugal  Portugal Ludwigsparkstadion, Saarbrücken[3]
Toeschouwers: 1.800
Scheidsrechter: John Purcell (IRL)
Águas Goal  43'Goal  53'
Barros Goal  72'

11 oktober 1989
Zwitserland Vlag van Zwitserland  2 – 2 Vlag van België  België St. Jakobstadion, Basel
Toeschouwers: 5.000
Scheidsrechter: Lajos Hartmann (HUN)
Knup Goal  50'
Turkyilmaz Goal  68'
Degryse Goal  58'
Geiger Goal  73' (e.d.)

25 oktober 1989
Tsjecho-Slowakije Vlag van Tsjecho-Slowakije  3 – 0 Vlag van Zwitserland  Zwitserland Stadion Letná, Praag
Toeschouwers: 33.759
Scheidsrechter: Eeko Aho (FIN)
Skuhravý Goal  17'
Bílek Goal  86'
Moravčik Goal  88'

25 oktober 1989
België Vlag van België  1 – 1 Vlag van Luxemburg  Luxemburg Heizelstadion, Brussel
Toeschouwers: 11.600
Scheidsrechter: Guðmundur Haraldsson (ICE)
Versavel Goal  7' Hellers Goal  88'

15 november 1989
Portugal Vlag van Portugal  0 – 0 Vlag van Tsjecho-Slowakije  Tsjecho-Slowakije Estádio da Luz, Lissabon
Toeschouwers: 40.000
Scheidsrechter: David Syme (SCO)

15 november 1989
Zwitserland Vlag van Zwitserland  2 – 1 Vlag van Luxemburg  Luxemburg Espenmoos, St. Gallen
Toeschouwers: 2.500
Scheidsrechter: Ovadia Ben Itzhak (ISR)
Bonvin Goal  54'
Turkyilmaz Goal  62'
Malget Goal  14'
bewerken